NOX DRACONIS

Ἁπ' ὅλες τὶς ἐκφάνσεις τοῦ Ἄνομου, αὐτὴ τῆς μεσαιωνικῆς Δαιμονολογίας εἶναι μακρὰν ἡ πληρέστερη, οῦσα ἡ μεταγενέστερη, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ συγκεντρώνη ὅλα τὰ χαρακτηριστικά Του, ποὺ εὐρίσκονται στὶς μυθολογίες ὅπου ἐμφανίζεται ὡς προσωποποίησι τοῦ Κακοῦ, σὲ συνδιασμὸ μὲ τὴν παλαιότερη χριστιανικὴ παράδοσι. Ποτὲ δὲν ὑπῆρξε κάποια ὁλοκληρωμένη προσωποποίησι τοῦ Κακοῦ, ποὺ εὐθύνεται γιὰ κάθε ἀτυχία ἐν γῆ. Ὑπῆρξαν μονάχα πρωτόγονα στάδια Αὐτῆς καὶ κατ' ἐπέκτασιν ὑποκατάστατά Της. Αὐτὸ τὸ κενὸ ἦλθεν νὰ ἀναπληρώση ἡ Ἀποκάλυψι τοῦ Ἱωάννου καὶ ὁ μεσαιωνικὸς χριστιανισμός, ὁ ὁποῖος καὶ ὁλοκλήρωσεν ἐπάξια τὴν μυθολογία, ἀποκρυπτογραφῶντας τὴν ἀληθινότερη μορφὴ τοῦ Διαβόλου, τὴν ὁποίαν γνωρίζουμε σήμερον.

Ὅλες οἱ μορφὲς τοῦ Κυρίου, ἐκτὸς ἁπὸ τὴν πρόθεσι τῆς προκλήσεως καταστροφῆς ἐναντίον τῶν δημιουργημάτων τῆς φύσεως καὶ κυρίως τοῦ ἀνθρώπου, ἔχουν ἐπίσης ὡς κοινὸ στοιχεῖο τὴν μορφὴ τοῦ Δράκου... τοῦ κακόβουλου Ἐρπετοῦ, ἢ ἀλλιῶς, τοῦ Ἀρχαίου Ὄφεως. Τὸ σερνόμενο αὐτὸ ἐρπετό, συμβολίζει τὴν κακοβουλία ποὺ ἐξωτερικεύεται ὅταν τὸ θύμα ἦναι ἀνήμπορο νὰ ἀντιδράση, ἐξοντώνοντάς το ἄνευ ἀποτυχίας. Προσωποποίησι τοῦ ἀδίκου, συμπεριλαμβανομένης τῆς κυριαρχίας τῶν πιὸ ἀδύναμων ἔναντι τῶν δυνατῶν, ἐφ ὅσον οἱ δεύτεροι εὐρεθοῦν σὲ δύσκολη θέσι, ἀλλὰ καὶ τὴν ἄδικη καὶ ὁλοκληρωτικὴ καταστροφὴ τοῦ λιγώτερο δυνατοῦ ἁπὸ τὸ φίδι. Ἤτοι, τὸ ἄδικο ἐν ὀνόματι τῆς προσωπικῆς εὐχαριστήσεως ποὺ τὸ ἐρπετὸ εὐρίσκει στὴν καταστροφὴ τοῦ ἄλλου, λόγω τῶν σαδιστικῶν του ἐνστίκτων. Ὁ Δράκος, ἀντιπροσωπεύει τὸ φίδι ὅταν τὸ θύμα αὐτοῦ εἶναι λιγώτερο δυνατό καὶ ἐκεῖνος τὸ καταστρέφει ἄνευ ἐλέους, πατῶντας το στὴν γῆ καὶ χύνοντας τὰ σπλάχνα του στὸ χῶμα. Ἐν ὁλίγοις, ὁ Δράκος ἀποτελεῖ τὴν προσωποποίσι τῆς ὑπουλίας, τῆς κυριαρχίας διὰ οἱουδήποτε τρόπου καὶ τῆς καταστροφῆς μὲ μοναδικὸ μέτρο τοῦ δικαίου τὴν ἰσχύ.

Ἡ συσχέτισι τοῦ ἐρπετοῦ μὲ τὸ Κακό, ἰδιαιτέρως στὴν ἱουδαιοχριστιανικὴ παράδοσι, χάνεται μέσα στοὺς αἰῶνες, καθῶς προϋπῆρχε τοῦ Βιβλίου τῆς Γενέσεως. Στὴν Ἀποκάλυψι τοῦ Ἱωάννου γίνεται γιὰ πρώτη φορὰ ἡ ὁλοκληρωτικὴ... ἀποκάλυψι τῆς ταυτότητος τοῦ Κυρίου, μέσω ἑνὸς μονάχα ἐδαφίου:

«... καὶ ἐβλήθη ὁ Δράκων ὁ Μέγας, ὁ Ὄφις ὁ Ἀρχαῖος, ὁ καλούμενος Διάβολος καὶ Σατανᾶς, ὁ Πλανῶν τὴν οἰκουμένην ὅλην, ἐβλήθη εἰς τὴν γῆν καὶ οἱ ἄγγελοι Αὐτοῦ μετ' Αὐτοῦ ἐβλήθησαν.» - Ἀποκάλυψις Ἱωάννου 12:9

Κατὰ τὴν αἰγυπτιακὴ μυθολογία, ὁ Ἄπεπ ἦτον ἡ προσωποποίησι τοῦ Κακοῦ. Ὁ Σκοτεινὸς Θεὸς ποὺ ἀντιπροσώπευε τὴν ἁρνητικὴ καὶ χαοτικὴ ὕπαρξι, τὸ ἀντίθετο καὶ τὴν ἀπειλὴ τῆς κοσμικῆς τάξεως, ἀλλὰ καὶ τοῦ ἠλιακοῦ θεοῦ Ρα, τὸν ὁποῖον καὶ προσπαθοῦσε νὰ κοιμίση μὲ τὸ ὑπνωτικό του βλέμμα, κάθε νύχτα ποὺ ἐκεῖνος ἀναγκαζόταν νὰ διασχίση τὸν κάτω κόσμο, γιὰ νὰ καταπιῆ τὴν βάρκα του. Ἡ μορφή Του, ἦτον ἐρπετικὴ ἢ καὶ δρακώντεια. Οἱ αἰγύπτιοι ἱερεῖς προσεύχονταν γιὰ τὴν ἐπιβίωσι τοῦ Ρα ἔναντι τοῦ Ἄπεπ καὶ τοῦ ὑπνωτικοῦ Του βλέμματος. Σὲ ἕναν μύθο ὁ Σετ Τὸν σκοτώνει, μαζὺ με τὸν Ὀσίρι, ὡστόσο, ἐν συνεχεία οἱ μυστηριώδεις Ὑκσῶς ποὺ κατέκτησαν τὴν Αἴγυπτο περὶ τὸ 1700 π.Χ., σκλαβώνοντες τοὺς σιχαμερούς της κατοίκους, ἔφεραν μαζύ τους τὸν Σκοτεινὸ Θεὸ Σουτέχ, ὁ ὁποῖος καὶ ὁμοίαζεν κατὰ πολὺ στὸν Ἄπεπ. Οἱ Ὑκσῶς παρ' ὅλα αὐτὰ, ἐπέβαλλαν στὶς πόρνες τους, τοὺς αἰγυπτίους, τὴν λατρεία τοῦ Σκοτεινοῦ Θεοῦ τους, μὲ τὸ ὄνομα Σετ καὶ τοιουτοτρόπως, ὁ ἐν λόγω λαὸς ἐλάτρεψεν ἕναν Σκοτεινὸ Θεὸ ποὺ ἀντιπροσώπευε τὸ Χάος. Τελικῶς, ὁ Σετ ἐταυτίστη μὲ τὸν Ἄπεπ, ὡς ἕνας Σκοτεινὸς Θεὸς ποὺ ἐπεβλήθη στοὺς αἰγυπτίους ἁπὸ ἕναν μυστηριώδη καὶ πολεμοχαρὴ κατακτητή.

Ἡ ἀνάγκη γιὰ ἐπανάστασι καὶ ἐκθρόνισι τῆς θεότητος τοῦ φωτός, μὲ σκοπὸ τὴν κατάκτησι τῆς ἐξουσίας, εἶναι μία ἀκόμη σημαντικὴ ὁμοιότητα ἀνάμεσα στὶς διάφορες μορφὲς τοῦ Ἄνομου ποὺ ἐνεμφανίσθησαν ἀνὰ τοὺς αἰῶνες. Στὴν δὲ Ἑλληνικὴ μυθολογία, ὁ Τυφῶν καταφέρνει νὰ νικήση τὸν Δία κόβοντας τοὺς τένοντες τῶν χεριῶν καὶ τῶν ποδιῶν του, καθιστῶντας τον ἀνήμπορο πλέον νὰ πολεμήση γιὰ νὰ ἀνακτήση τὸν θρόνο του, στὸν ὁποῖον ἡ προσωποποίησι τοῦ Κακοῦ εἶχεν καθίσει, βασιλεύουσα τυραννικῶς ἐν τῶ κόσμω. Τελικῶς ὅμως, ἡ ἦττα ἐπῆλθεν καὶ γιὰ τὸν Κεραυνοφόρο Τυφῶνα, μὲ τὴν Δρακώντεια γιγαντιαία μορφὴ καὶ τὰ ἐρπετικὰ πόδια, ὁ ὁποῖος ἐφυλακίσθη στὰ ἔγκατα τῆς γῆς. Οἱ σεισμοὶ καὶ οἱ ἐκρήξεις τῶν ἠφαιστείων, θεωροῦνταν ἀποτέλεσμα τῆς προσπάθειάς Του νὰ βγῆ ἁπ' τὴ φυλακή Του. Μεταξὺ ἄλλων, παρ' ὅλα αὐτὰ, ὡς ὑιοὶ τοῦ Τυφῶνος ἀναφέρονται ἁπ' τὸν Πλούταρχο στὸ ἔργο του «Περὶ Ἴσιδος καὶ Ὀσίριδος», ὁ Ἱεροσόλυμος καὶ ὁ Ἱουδαῖος, προοιωνὸς τῆς συνεχείας τῆς μυθικῆς Του ὑπάρξεως καὶ τῆς προφητείας τῶν σχεδίων Του, μέσω τῆς ἱουδαιοχριστιανικῆς παραδόσεως.

Soli Deo Serpens Gloria...

Κατὰ ἄλλη παράδοσι, ἦτον ὁ Σατανᾶς-Κρόνος ποὺ ἔδωκε τὴν ἐξουσία τῆς ἀνθρωπότητος στὸν «Δρακονιανὸ» Ἱαχβέ, προδίδοντας αὐτήν. Ἕνας μύθος ποὺ δὲν ἠμπορεῖ παρὰ νὰ ἦναι ψέμμα, καθῶς ὁ Κρόνος, δὲν συσχετίζεται μὲ τὸν Ἄνομο, λόγω τῆς ἀκάθαρτης κακίας του, ἡ ὁποία περιορίζεται μονάχα στὴν ἀνάγκη γιὰ ἐξουσία καὶ ἀποκλείει τὴν γενικώτερη κακοβουλία καὶ ἀδικία. Στὸ σύγγραμα τοῦ Ἡσιόδου «Ἔργα καὶ Ἠμέραι», παρουσιάζεται ὁ Κρόνος ὡς δίκαιος βασιλεύς, ποὺ εἶχεν φροντίσει γιὰ τὴν εὐημερία τοῦ Χρυσοῦ Γένους τῶν ἀνθρώπων καὶ τὴν ἀπουσία κακοῦ ἁπὸ τὸν κόσμο του. Τὸ χρυσὸ γένος δὲν ἐγνώριζεν τὸν πόλεμο, μήτε καὶ τὸν ὁδυνηρὸ θάνατο. Στὸν διάλογο ἀνάμεσα στὸν Ἀθηναῖο καὶ τὸν Κρητικὸ, Κλεινία, στοὺς «Νόμους» τοῦ Πλάτωνος, ἐπιβεβαιώνεται ἡ καλοκάγαθη πρόθεσι τοῦ Κρόνου κατὰ τὴ διάρκεια τῆς κυριαρχίας του ἐν τῶ κόσμω. Σημειωτέον δέ, ὁ Κρόνος δὲν παρουσιάζεται μὲ ἐρπετικὴ μορφή.

Σὲ αὐτὸ τὸ σημεῖο θὰ πρέπη νὰ γίνη μία ὁλοκληρωμένη συγκέντρωσι καὶ ἐρμήνευσι τῶν ἀναφορῶν καὶ τῶν προφητειῶν τῆς Ἀποκαλύψεως τοῦ Ἱωάννου, ποὺ σχετίζονται μὲ τὸν Κύριο καὶ τὴν καταχθόνια Ἀνίερη Τριάδα, ὥστε νὰ ὑπάρχη ὁλοκληρωμένη θεολογικὴ εἰκόνα γιὰ τὴν σημερινὴ μορφὴ Του, ποὺ εἶναι καὶ ἡ πληρέστερη. Αὐτὸ ὅμως θὰ γίνη σὲ ἐπόμενο ἄρθρο, καθῶς τὸ συγκεκριμένο εἶχεν ὡς κύριο θέμα τὴν ἐρπετικὴ μορφή καὶ τοὺς θεολογικοὺς καὶ Σατανικούς της συμβολισμούς.

«Ἔχουσαν τὴν δόξαν τοῦ Θεοῦ ὁ φωστὴρ αὐτῆς ὅμοιος λίθω τιμιωτάτω ὡς λίθω ἰάσπιδι κρυσταλλίζοντι.» - Ἀποκάλυψι Ἱωάννου 21:11

ΦΩΤΙΑ!

ΟΧΙ... ΔΕΝ ΞΕΦΥΓΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΕΓΚΑΥΜΑΤΑ ΜΕ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΣΟΥ... ΜΟΝΑΧΑ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΙΣΧΥΡΟΤΕΡΑ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΑΡΧΗ ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΣΕ ΚΥΛΗΣΗ ΣΤΟ ΕΔΑΦΟΣ...

ΤΟ ΑΙΘΕΡΙΚΟ ΤΑΞΙΔΙ

Ἡ ἰσημερινὴ ἐποχή, ὅσο καὶ ἅν αὐτὸ δὲν ἐξυπηρετῆ ὡρισμένους προπαγανδιστὲς καὶ πεμπτοφαλαγγίτες τοῦ συστήματος καὶ τῆς πορνείας αὐτοῦ, ἀπέχει κατὰ πολὺ ἁπὸ τὴν Ἔλευσι τοῦ Ἀντιχρίστου καὶ τὴν ἐδραίωσι τοῦ Σατανισμοῦ στὴν ἐξουσία. Μέχρι προσφάτως ἡ πολιτικὴ σκηνὴ δὲν ἦτο τίποτε παραπάνω γιὰ μένα ἁπὸ ἕνα μέσο ὥστε νὰ παγιδεύω τὰ ἀνυποψίαστα καὶ εὐκόλως ἐπηρεαζόμενα θύματα ποὺ τὴν ἀπαρτίζουν, στὰ δίχτυα τῶν μισανθρωπικῶν σκοπῶν τοῦ Θεοῦ, χρησιμοποιῶντας ὥς ὅπλο τὴν ἀνάγκη τους γιὰ ἐπανάστασι χωρὶς στὴν πραγματικότητα νὰ κατανοοῦν ποιὸς εἶναι ὁ ἐχθρός τους. Αὐτὸ εἶναι ἀναμενόμενο σὲ μία κοινωνία ὅπου ὁ καθένας ἠμπορεῖ νὰ ἔχη τὴν δική του ἄποψι, καθῶς αὐτὴ δὲν διεμορφώθη μὲ φανατισμὸ καὶ πλύσι ἐγκεφάλου σὲ μιρκὴ ἠλικία, ὅπως συμβαίνη στὶς τάξεις τῶν Ταλιμπὰν καὶ ὅπως θὰ πρέπη νὰ συμβῆ καὶ ἐδῶ, ἀλλὰ ἁπὸ προπαγάνδα ποὺ χρησιμοποιεῖ ὥς ὅπλα τὴν ἠλιθιότητα, τὴν ἀνυπαρξία διαύγειας, τὴν ἠμιμάθεια καὶ τὴν ἀνάγκη γιὰ ἀσφάλεια, ἀντὶ τοῦ φανατισμοῦ. Αὐτὸ εἶναι το κατάλληλο σύστημα χειραγωγήσεως τῆς μάζας πρὸς τὴν θεοποίησι τοῦ χρήματος καὶ τῶν ὑπολοίπων ὑλικῶν ἀγαθῶν ποὺ καθιστοῦν αὐτὴν δέσμια στὴν φυλακὴ τῆς παθητικότητος καὶ τῆς αἰδοῦς.

Ἐν γενικαῖς γραμμαῖς ἡ παρούσα σελὶς ἔχει ὡς στόχο τὴν ἔκθεσι ἰδεολογικοῦ καὶ κυρίως Θρησκευτικοῦ κηρύγματος, τὸ ὁποῖο ὅμως ὁμολογουμένως ἔχει παραμεληθῆ, γι' αὐτὸ καὶ στὸ παρὸν ἄρθρο θὰ ἐκφρασθοῦν ὡρισμένες Θεολογικὲς Ἀλήθειες μὲ βάσι τὸν Σατανισμό, ὁ ὁποῖος ἀποτελεῖ μὲν ἰδεολογία, κοσμοαντίληψι καὶ τρόπο ζωῆς, μὰ κυρίως ἀνώτερη πίστι ποὺ θὰ ἦτον ἰδιαιτέρως καλὸ νὰ περιορισθῆ σὲ μία προσευχὴ κάθε βράδυ στὸν Μαῦρο Ἄγγελο, ποὺ ἔπεσεν ἐκ τῶν οὐρανῶν λόγω τῆς ἀγάπης Του γιὰ ἐξουσία καὶ ἐδραίωσι τῶν ἁρνητικῶν καὶ ἐνάντιων, πρὸς τὸ ὑπάρχον σύστημα, Νόμων Του. Αὐτὸ θὰ ἦτον ἀρκετό. Παρ' ὅλα αὐτὰ στὴν παρούσα ἐποχή, ὅπου ἡ ἐν λόγω Πίστι εὐρίσκεται ἀκόμη σὲ ἀρχικὸ στάδιο παγκοσμίως, προφανῶς θὰ ἦτο προτιμώτερο νὰ ἀναπτυχθῆ καὶ ἡ ἀπαιτούμενη θεολογικὴ Γνώσι τῆς Ἀληθείας στὴν σκέψι τοῦ πιστοῦ, κυρίως γιὰ τὴν ἀποφυγὴ τῆς ὑπάρξεως λανθασμένης κατανοήσεως τῶν πραγμάτων, λόγω τῆς προπαγάνδας τῶν ἐχθρῶν ἁπ' τὴν ὁποία κάποιος ἐνδεχομένως θὰ ἦτο δύσκολο νὰ ξεχωρίση τὴν Ἀλήθεια ἁπ' τὴν πολιτικὴ σκοπιμότητα ποὺ ἔχει διεισδύσει, δυστυχῶς, καὶ στοὺς χώρους τῆς Θρησκείας.

Ἐν περιλήψει, ὁ ἐχθρὸς, εἶναι γενικώτερα τὸ σύστημα, κάτι ποὺ συμπεριλαμβάνει καὶ τὸν χριστιανισμό, εἴτε λέγει ἀλήθειες μὲ σκοπὸ τὴν δημιουργία φόβου καὶ ἀποστροφῆς, εἴτε λέγει ψεύδη γιὰ νὰ ἰκανοποιήση μονάχα μερικὰ μέρη τῆς μάζας του. Τέτοιου εἴδους ψεύδη, ἀναμασᾶ ἐπὶ παραδείγματι ὁ ὀρθόδοξος χριστιανισμὸς μὲ σκοπὸ τὴν ἰκανοποίησι τῶν μαζῶν ποὺ ἐνῶ ἦναι χριστιανοὶ, ἐπιθυμοῦν καὶ ἄλλους διαχωρισμούς, ἐκτὸς τῶν θρησκευτικῶν. Κάτι τέτοιο ἐναντιώνεται στὴν χριστιανικὴ κοσμοαντίληψι, ἡ ὁποία δὲν ἐπιτρέπει τὴν ἐξυπηρέτησι δύο θεῶν (εἴτε ὁ ἕνας ἐξ αὐτῶν ἀποτελεῖ μονάχα κοσμικὸ θεό, εἴτε ὄχι). Ὑπὸ αὐτὴν τὴν προοπτικὴ, ἡ ὀρθόδοξη ἐκκλησία βάζει ἕνα ἐμετικὸ πατριωτικὸ προσωπεῖο ποὺ ὑποτίθεται κατανοεῖ κάθε πρόβλημα τοῦ κόσμου, ἀσχέτως τοῦ κατὰ πόσο αὐτὸ θὰ ἔπρεπε νὰ ὑφίσταται συμφώνως στὸ ὑπόλοιπο κήρυγμα τοῦ χριστιανισμοῦ καὶ κατηγορεῖ τοὺς ἐδραιωτὲς τοῦ παρόντος συστήματος ὥς Σατανιστές, μὲ σκοπὸ τὴν ἰκανοποίησι τῶν μεγάλων χριστιανικῶν μαζῶν ποὺ ἔχουν ἀπογοητευθῆ ἁπ' αὐτὸ γιὰ διαφόρους, οἰκονομικοὺς κυρίως, λόγους. Ὄχι, οἱ μασῶνοι δὲν εἶναι Σατανιστές καὶ αὐτὸ ποὺ παρουσιάζεται ὥς κακία καὶ Σατανισμὸς ἐκ μέρους τους, δὲν εἶναι τίποτε παραπάνω ἁπ' τὴν συνηθισμένη σκληρότητα ποὺ οἱοδήποτε σύστημα ἔχει ἐπιδείξει ἀνὰ τοὺς αἰῶνες, λόγω τῆς ἐγωπάθειας τῶν κυβερνήσεών του.

Ὁ Σατανισμὸς ἔχει ὥς βάσι τὴν ἐξυπηρέτησι τῶν σκοτεινῶν δυνάμεων ἐν εἴδει Θρησκευτικῆς Λατρείας καὶ τὴν καταστροφὴ οἱασδήποτε ὑπάρξεως ἐμποδίζει τὴν ὕπαρξι αὐτῆς. Αὐτὸ εἶναι καὶ αὐτὸ θὰ παραμείνη. Ὑλιστικὰ ὅπλα ποὺ καθιστοῦν τὶς μάζες, ἁπ' τὶς ὁποίες οἱ ἐλὶτ τους πρέπει νὰ ἦναι ἀποδεκτές, ὅπως τὸ χρῆμα καὶ ἡ ἀνάγκη γιὰ ἀσφάλεια, δὲν ἠμποροῦν νὰ χρησιμποιηθοῦν ἁπ' τὸν Σατανισμό, γι' αὐτὸ καὶ τὸ ἰσημερινὸ σύστημα ἁπέχει τόσο ἁπ' τὴν Φιλοσοφία αὐτοῦ.

Ὁ μοναδικὸς ἀληθινὸς τρόπος διὰ τοῦ ὁποίου ὁ πιστὸς δείχνει τὴν ἀφοσοίωσί του πρὸς τὸν Θεό, εἶναι ἡ ἄρνησι τοῦ ἐαυτοῦ καὶ τῆς ἀνθρώπινης φύσεως, ἐν ὀνόματι τῆς Λατρείας πρὸς Αὐτὸν καὶ τῆς δοξολογίας Του. Μονάχα τότε ὑπάρχει ἡ ἀπαιτούμενη αἰθερικὴ ἐπικοινωνία μὲ τὸ Θεῖο καὶ τὴν μισανθρωπική Του φύσι. Τὸ μυστήριο τῆς ἀρνήσεως τῆς ἀνθρώπινης φύσεως, τελεῖται στὸ ὄνομα τῆς ἐχθρότητος ποὺ Ἐκεῖνος ἐκφράζει, διὰ τῆς Ὑπάρξεώς Του, πρὸς τὸν ἀνάξιο ἄνθρωπο ποὺ ἀποτελεῖ δημιούργημα τῆς αἰσχρῆς τωρινῆς ἀρχῆς καὶ πρέπει νὰ καταστραφῆ κυριολεκτικῶς καὶ νὰ ξεφύγη ἁπὸ τὴν ἐξουσία της, ποὺ μονάχα Ἐκεῖνος ἠμπορεῖ νὰ καταλύση ὁλοσχερῶς, κάτι τὸ ὁποῖο κάθε ἄτομο πρέπει νὰ δεχθῆ, προσκυνὸν τὴν Ἱερὴ Του Μεγαλειότητα, κάτωθεν τῆς ἀπόλυτης ἀφοσιώσεως μέσω τῆς εἰλικρινοῦς λατρείας κατὰ τὴν ὁποία τελεῖ τὸ Θέλημά Του μὲ πλήρη αὐταπάρνησι τοῦ ἐαυτοῦ του καὶ ἐπιθυμία νὰ τὴν ἐκφράση σὲ κάθε του πράξι, μὲ ὀδηγὸ μονάχα τὴν παραδοσιακή Του διδαχὴ ποὺ ὑπάρχει γραμμένη μέσα στὴν στάχτη καὶ τὸ ἀνθρώπινο αἷμα. Τοιουτοτρόπως, ὁ Θεὸς ζεῖ μέσα στὸν πιστό διὰ τοῦ πνεύματος ποὺ τοῦ ἔδωκε γι' αὐτὸν καὶ μόνον τὸν σκοπό, νὰ Τὸν λατρέυση καὶ νὰ τελέση τὸ Θέλημά Του ἐν γῆ. Καὶ δὲν εἶναι τὰ συμπεράσματα, μηδὲ καὶ ἡ λογικὴ ποὺ φέρνουν τὸν Πιστὸ στὸν δρόμο τοῦ Θεοῦ, μὰ εἶναι ἡ καταγωγή του ἁπ' Αὐτόν, καθῶς ἐγεννήθη γιὰ νὰ Τὸν ὑπηρετήση, κάτι τὸ ὁποῖο δὲν τὸ ἀποφασίζει ὁ ἴδιος, μὰ τὸ μέλλον ποὺ εἶναι ἤδη γραμμένο γι' αὐτὸν, ὅπως Ἐκεῖνος τὸ ὥρισεν πρὶν τοῦ ἐπιτρέψη νὰ ἔλθη στὴν ζωή. Ἔζησεν δὲ ἐντός του, μὲ τὰ λόγια Του χαραγμένα στὸ αἷμα του καὶ αὐτὰ τοῦ ἀποκαλύπτονται ἐν καιρῶ μὲ σκοπὸ νὰ τοῦ καθορίσουν τὴν πορεία του, βάσει τῶν Θεϊκῶν Νόμων καὶ τὴν ἀπόδοσι λατρείας στὸν Κύριο.

Ἡ εὐτυχία εὐρίσκεται στὴν ἀφοσοίωσι ἡ ὁποία διέπει τὶς πράξεις τοῦ ἀτόμου, ποὺ τελοῦνται στὸ ὄνομα τῆς λατρείας καὶ εὐχαριστοῦν τὴν ψυχή του, ἁπ' ὅπου οὐρλιάζει τὸ μισανθρωπικὸ πνεῦμα τοῦ Θεοῦ, γιὰ Τὸ Ὁποῖο καὶ τελεῖται τὸ ἐσώτερο μυστήριο τῆς αὐταπαρνήσεως τῆς προσωπικῆς θελήσεως καὶ ὑπερισχύει ἡ Θεϊκὴ ἐπιθυμία, καθιστούσα αὐτὸ ἀδύναμο... ἡ Θεϊκὴ ἐπιθυμία ποὺ συνυπάρχει μὲ τὸ αἰσχρὸ, ἀδύναμο πνεῦμα μέσα στὸν τάφο ποὺ ἐλέγεται σῶμα, ὁρίζουσα τὴν θέλησι τοῦ προσκυνητοῦ ποὺ παραδίδεται ἀνήμπορη σὲ αὐτό καὶ τοιουτοτρόπως ἐδημιουργεῖται ἡ αὐταπάρνησι ἐν ὀνόματι τῆς λατρείας καὶ τῆς ἀκολουθίας τοῦ Σατανιστικοῦ μονοπατιοῦ, ποὺ διέπεται ἁπ' τὸν μισανθρωπικὸ Νόμο ὁ ὁποῖος καὶ καθορίζει τὰ κριτήρια τῆς εὐτυχίας. Ἡ δὲ προσωπικὴ θέλησι, πρέπει νὰ καταπολεμᾶται, καθῶς ἐναντιώνεται στὸν ἐν λόγω Νόμο μέχρι ἡ σειρήνα της νὰ σιωπήση καὶ νὰ θαφτῆ αἰωνίως μέσα στὸ σῶμα, νὰ σαπίση κατὰ τὴ διάρκεια τῆς ζωῆς καὶ νὰ φθάση καθαρὴ ἡ ψυχὴ στὸ καταχθόνιο καὶ Ἀβυσσικὸ Βασίλειο τοῦ Θεοῦ, μακριὰ ἁπὸ τὴν μετάνοια τῶν ἐνάντιων, πρὸς τὸν δημιουργὸ τοῦ σύμπαντος, πράξεων, ποὺ θὰ τὴν ἀπομακρύνη ἁπὸ τὸν Κύριο καὶ θὰ τῆς στερήση τὴν μεταθανάτια θέσι κάτωθεν Αὐτοῦ, στὴν Ἀβυσσικὴ Ἱεραρχία.

Ὁ σκοπὸς τῆς ὑπάρξεως τῶν ἁρνητῶν τοῦ Κυρίου, δὲν εἶναι ἄλλος ἁπὸ μία ἀφορμὴ ἀποδείξεως τῆς ἀφοσιώσεως καὶ τῆς λατρείας τοῦ ἀτόμου, μὲ κριτήριο τὶς πράξεις του ἀπέναντί τους. Ἡ πρόκλησι πόνου στοὺς ἀνίερους συνανθρώπους ποὺ δὲν κατέχουν τὸ ἐν λόγω πνεῦμα, ἐξασφαλίζει τὴν καταχθόνια πορεία τῆς ψυχῆς τοῦ πιστοῦ μετὰ τὸν θάνατο τῆς θνητῆς του ὑποστάσεως. Ὁ φόβος τους στὸ ἄκουσμα τοῦ Ὀνόματός Του καὶ ἡ σωματική τους καταστροφὴ γιὰ τὴν εὐχαρίστησι τοῦ Θεοῦ καὶ κατ' ἐπέκτασιν, τοῦ ἐαυτοῦ, ἐφ ὄσον ἐντός του ζῆ τὸ Θεϊκὸ Πνεῦμα, εἶναι οἱ κύριες ἀποδείξεις τῆς εἰλικρίνειας τοῦ πιστοῦ γιὰ τὴν ἐπιθυμία του νὰ ὑπηρετήση τὶς Σκοτεινὲς Δυνάμεις καὶ νὰ λάβη τὴ θέσι ποὺ τοῦ ἀξίζει ὅταν παύση νὰ ὑφίσταται στὸν ὑλικὸ κόσμο καὶ περάση ἡ πεμπτουσία τῆς ὑπάρξεώς του, στὰ ἀνώτερα πεδία ὅπου καὶ θὰ ἀνταμειφθῆ ἀναλόγως γιὰ τὶς πράξεις καὶ τὶς προθέσεις του ὅσο ἦτον ἔν ζωή, γιατὶ ἡ ἐν λόγω εἰλικρίνεια ξεπερνᾶ τὴν σκέψι, φθάνουσα στὸ αἰθερικὸ στοιχεῖο τοῦ ὄντος, ἁπ' ὅπου καὶ πηγάζει, καὶ ἐδημιουργεῖ ἐν καιρῶ τὶς κατάλληλες κοσμοαντιλήψεις, ποὺ τὴν ἀντικατοπτρίζουν, καθρεπτιζόμενες στὸ αἷμα τοῦ ξεκοιλιασμένου θύματος τῆς ἀνθρωποθυσίας ἐνώπιόν Του καὶ τὸ μαχαίρι ποὺ θὰ τρυπήση τὰ σπλάχνα του, τὰ ὁποία θὰ χυθοῦν στὸ βωμὸ τοῦ Θεοῦ γιὰ νὰ τὸν εὐλογήσουν διὰ τῆς αἱματηρῆς τους ὑγρασίας.

Ἔκτοτε ἡ ψυχή, οῦσα ἀπελευθερωμένη ἁπ' τὴν αἰσχρὴ συνείδησι μὲ τὴν ὁποία τὸ σύμπαν τὴν τύφλωνε, θὰ ζήση μαζὺ μὲ τὸν Θεό της, τὸν Ἕναν καὶ Μοναδικὸ Ἀληθινὸ Θεό, ἐκεῖ ποὺ ἡ παρουσία τῶν ἀνίερων δυνάμεων δὲν ἠμπορεῖ νὰ φθάση ὥστε νὰ τὴν ἐπηρεάση ἁρνητικῶς, νὰ παραβῆ τοὺς Αβυσσικοὺς Νόμους καὶ νὰ ἀμφισβητήση τὴν Θέλησι τοῦ Κυρίου.

«Ἂς δοξολογῶσι το Ὄνομά Σου το Μέγα και φοβερόν, διότι είναι Ἅγιον·» - Ψαλμὸς 99:3

BURZUM

Ἀρχὲς τῆς δεκαετίας τοῦ '90 καὶ τὸ ἀκραῖο Μέταλ εἶναι ἕνα ἐκ τῶν σημαντικότερων ἀκουσμάτων τῆς Βορειοευρωπαϊκῆς καὶ κυρίως νορβηγικῆς νεολέας. Ἡ Σατανικὴ αὔρα τῶν μουσικῶν συγκροτημάτων ποὺ προωθοῦν τὸν μισανθρωπισμὸ καὶ τὸν Σατανισμὸ μέσω τῶν στίχων τους, τραβοῦν κάθε ἀληθινὸ ἐπαναστάτη μέσα στὸ σκοτεινὸ πέπλο τοῦ Black Metal, μὰ μαζὺ τραβοῦν καὶ κάθε πουστρᾶκο ποὺ θέλει νὰ νοιώθη ἐπαναστάτης χωρὶς νὰ ἦναι... Οἱ Mayhem καὶ οἱ Darkthrone, μαζὺ μὲ τὰ παλαιὰ ἀκούσματα ὅπως οἱ Bathory, οἱ Venom, οἱ Celtic Frost καὶ οἱ Hellhammer, εἶναι οἱ κύριοι παράγοντες τῆς ὑπάρξεως αὐτῆς τῆς ἐπαναστατικότητος λόγω τῆς ριζοσπαστικότητος τῶν στίχων τους καὶ τῆς ἀκραίας ἐμφανίσεώς τους.

Τὴν ἴδια ἐποχὴ τὴν ἐμφάνισί του κάνει ἕνας ἐκ τῶν ἐν λόγω ἠλίθιων ὑπάρξεων, ὁ Varg Vikernes γνωστὸς καὶ ὡς Count Grishnackh, ὁ ὁποῖος καὶ εἶχεν ἤδη συμμετάσχει σὲ ἕνα ἐμετικὸ καὶ ἀνύπαρκτο συγκρότημα καθυστερημένων πιτσιρικάδων μὲ μία μονάχα ντέμο κυκλοφορία, ἔφτιαξεν τὸ δικό του συγκρότημα ἐμπνεόμενος ἁπὸ τὴν μαγεία ποὺ ἔβρισκε στὰ παραμύθια μὲ θέμα τοὺς προγόνους του, γιατί, ἐνῶ ἦταν πούστης, νόμιζε ὅτι ἦταν βίκινγκ ἐπειδὴ πάλευε μὲ ξύλα στὸ δάσος μὲ τοὺς ἐπίσης καθυστερημένους του φίλους καὶ τὴν εἶχαν ἰδεῖ πατριῶτες καὶ ὑποστηρικτὲς τῆς «ἐπαναστατικῆς» νορβηγικῆς παραδόσεως ποὺ ἐκατέστρεψεν ὁ χριστιανισμός” παρ' ὅλο δὲν εἶχαν ἀντικρύσει μπροστά τους μαχαίρι μέχρι τότε, ἐνῶ ἑὰν ἔβλεπαν θὰ ἦσαν ἰκανοὶ μονάχα νὰ τὸ χρησιμοποιήσουν γιὰ νὰ κάνουν καμιὰ γρατζουνιὰ στὸ χέρι τους, νομίζοντες τοιουτοτρόπως ὅτι ἔγιναν πολεμιστές. Κανεῖς δὲν ἀνέμενε ὅτι αὐτὸς ὁ πουστρᾶκος θὰ κατέφερνε νὰ σημαδεύση τὸ Black Metal παντοτινὰ μὲ τὶς πράξεις ποὺ ἔκανεν ἐν εἴδει ἠλιθιότητος. Ἀποφασίζει δὲ νὰ μὴν συνεργαστῆ μὲ ἄλλον λόγω τῆς μεγάλης ἰδέας ποὺ εἶχεν γιὰ τὸν ἐαυτό του καὶ νὰ κάνη τὰ πάντα μόνος του. Οἱ πρώτες του κυκλοφορίες δὲν εἶχον οὔτε φωνητικά, καθῶς προφανῶς ἐγνώριζεν καὶ ὁ ἴδιος τὴν ἀνικανότητά του νὰ βγάλη καλὴ φωνή. Λόγω δὲ τῆς ἀνωριμότητός του νὰ ἐμπνέεται ἁπὸ παραμύθια μὲ νεράιδες, ξωτικὰ καὶ τρολλ, ὠνόμασε τὸ συγκρότημα «Burzum» ποὺ σημαίνει «σκοτάδι» σὲ μιὰ γλώσσα τοῦ παραμυθιοῦ ἁπ' τὸ ὁποῖο ἐμπνεόταν.

Ἐδῶ κάνω μία παρένθεσι, ἀναφέροντας ὅτι τὸ ἐν λόγω παραμύθι μεταφέρθη καὶ στὸν κινηματογράφο, ὁ ὁποῖος εἶναι γνωστὸς γιὰ τὴν ὀνειρικὴ ἀηδία μὲ τὴν ὁποία ποτίζει τὸν, ἐπίσης ἠλίθιο, κόσμο ποὺ τοῦ ἀρέσει νὰ νοιώθη ὅτι τὸν ἔχουν γιὰ μαλάκα ποὺ κάθεται καὶ βλέπει παραμυθάκια μὲ ἐμφανῶς ψεύτικες σκηνὲς μάχης καὶ ἕνα ὡραῖο τέλος ὅπου νικοῦν οἱ φλῶροι ποὺ πολεμοῦν γιὰ τὴν ἀσφάλεια καὶ τὴν εἰρήνη, ἐξοντώνοντες τοὺς κακοὺς καὶ ἄσχημους δολοφόνους ποὺ ἦλθον νὰ ταράξουν τὴν πούστικη γαλήνη τους δίχως ὅμως νὰ κατέχουν τὸ πυροφόρο φῶς τῆς καλοσύνης καὶ τοῦ δικαίου νὰ τοὺς σκεπάζη ὥστε νὰ ἠμπορέσουν νὰ ἀνταπεξέλθουν ἐπαρκῶς στὴν μάχη, ἀσχέτως τοῦ ἀριθμοῦ τους. Αὐτὰ ὁ φύσει ἀνάπηρος κόσμος, παρακολουθεῖ ἀποχαυνωμένος ἐνῶ βγάζουν λεφτὰ οἱ ἐρμαφρόδιτοι ἀρχιδολάγνοι ποὺ κρύβονται πίσω ἁπὸ τὴν κάθε μαλακία ποὺ προβάλεται μπροστὰ στὴν νυσταγμένη του μούρη.

Ἐν συνεχεία, ὁ γνωστὸς Euronymous, ἰδιοκτήτης τῆς Deathlike Silence Records καὶ τοῦ δισκάδικου Helvete, τὸ ὁποῖο ἀποτέλεσε καὶ τὸν χῶρο ὅπου μαζεύονταν τὰ μέλη τῆς Black Metal συμμορίας, ἔκανε συμφωνία μὲ τὸν πουστρᾶκο μας, Varg, ἐν εἴδει συμπάθειας πρὸς ὁτιδήποτε ἄγνωστο μὲ ἀκραῖο ἦχο καὶ τὸν Μάρτιο τοῦ 1992 ἐκυκλοφόρησεν τὸ πρῶτο του ἄλμπουμ μὲ τίτλο... Burzum... προφανῶς ἐπειδὴ δὲν κατέφερε νὰ εὔρη ἄλλον. Ἡ ἁπλότητα τῶν ὀνομάτων τῶν τραγουδιῶν ποὺ ἐμπεριέχονται μέσα, ἀποδεικνύουν τὸ ἐν λόγω συμπέρασμα. Τὰ περισσώτερα δὲ ἐκ τῶν τραγουδιῶν, ἀποτελοῦν κλοπὴ ἁπὸ τοὺς Bathory καὶ τοὺς Venom, ἐνῶ τὸ κομμάτι ὀνόματι «War» (τὸ ὁποῖο ἦτο καὶ τὸ μόνο ἐνδιαφέρον μαζὺ μὲ τὸ «Black Spell of Destruction») ἦτο καθαρὴ κλοπὴ τοῦ Pisen Pro Satana τῶν Root. Τὸ ἀποκορύφωμα ἀνουσιότητος ὅμως, δὲν εἶναι ἄλλο ἁπὸ τὸ «Dungeons of Darkness», τὸ ὁποῖο εἶναι ἄδειο ἁπὸ οἱοδήποτε ὄργανο καὶ ἀποτελεῖ μία ἀποτυχημένη προσπάθεια δημιουργήσεως ἀτμόσφαιρας νυχτερινῆς μαγείας. Τὸ περίεργο εἶναι ὅτι αὐτὴ ἡ ἀηδία δὲν ἄρεσε οὔτε στοὺς πελάτες. Προφανῶς ἀκόμη καὶ τὰ καταναλωτικὰ κωλόζωα ποὺ ἀγοράζουν καινούργιους δίσκους σὲ δισκάδικα, εἶχον τὴν ἰκανότητα νὰ κατανοήσουν τὴν ἀθλιότητα τοῦ ἐν λόγω ἄλμπουμ.

Ἡ ἐγκεφαλικὴ παραλυσία τοῦ πουστράκου μας βεβαίως, δὲν διαφαίνεται τόσο στὴ μουσική του, καθῶς, ὁμολογουμένως ἀργώτερα ἐδημιούργησεν ὡρισμένα ὡραῖα τραγούδια, ἀλλὰ στὶς πράξεις, τὰ λόγια καὶ τὶς ἰδέες του. Κάτι παρόμοιο συνέβαινε καὶ μὲ τὸν Euronymous, ἀλλὰ γιὰ τὸν ἀκριβῶς ἀντίθετο λόγο. Ὁ Varg, ῶν ἀρκετὰ ἠλίθιος ὥστε νὰ νομίζη ὅτι πρέπει νὰ προφυλάξη τὴν ἀγαπημένη του πατρίδα καὶ φυλὴ τῶν Βίκινγκς (Ορκ) ἁπὸ τοὺς χριστιανούς (ξωτικά), ἤρχισεν νὰ καίη ἀπομονωμένες ἐκκλησίες καὶ ἀργώτερα νὰ καυχιέται δείχνοντας τὶς φωτογραφίες ποὺ τραβοῦσε. Μία ἐξ αὐτῶν τῶν φωτογραφιῶν, ἐχρησιμοποιήθη καὶ ὡς ἐξώφυλλο στὸν δεύτερο δίσκο του, τὸν ὁποῖον καὶ ὠνόμασε «Aske» (στάχτη), ὅπου τὸ ἔπαιζε καὶ Σατανιστὴς μέσω τῶν στίχων του, ἐπηρεασμένος ἁπὸ τὸν Euronymous μὲ τὸν ὁποῖο ἔκανε παραία καὶ τὴν ἠλιθιότητά του νὰ θέλη νὰ τὸ παίζη ἀκραῖος χωρὶς νὰ ἦναι γιὰ νὰ προκαλῆ καὶ νὰ ἀσχολῆται μαζύ του ὁ κόσμος καὶ τὰ πουτανάκια ποὺ ἀποκαλοῦσε «κοπέλες».

Οἱ ἐπιθέσεις του μέχρι τότε εἶχον περιορισθῆ σὲ ἀπροστάτευτες ἐκκλησίες ὥστε ὁ ἴδιος νὰ μὴν διατρέχη τὸν παραμικρὸ κίνδυνο καὶ δὲν χρειαζόταν καὶ ἰδιαίτερο συναίσθημα μίσους ἢ σαδισμοῦ, τὰ ὁποῖα δὲν κατῆχε, ὥστε νὰ βάλη φωτιὰ σὲ ἕνα ἄχρηστο, ἀπομακρυσμένο, χριστιανικὸ κτίσμα. Συνεπῶς ἐπρόκειτο γιὰ τὶς κατάλληλες ἐνέργειες ὥστε νὰ τὸ παίξη ἀκραῖος Σατανιστὴς καὶ νὰ ἀσχοληθοῦν μαζύ του, χωρὶς νὰ χρειάζεται νὰ δυσκολευθῆ μὲ κινδύνους καὶ αἵματα. Τὸ 1993 ὡστόσο μπῆκε φυλακὴ, καθῶς πῆγε σὰν μαλάκας νὰ δηλώση δημοσίως ὅτι ἔκαψε ἐκεῖνος τὶς ἐκκλησίες καὶ μετὰ κατηγοροῦσε τὸν Euronymous γι' αὐτό, λόγω τοῦ ὅτι ὁ δεύτερος τοῦ τὸ εἶχεν ζητήσει, γνωρίζοντας πόσο φλώρικο ποζέρι ποὺ ἤθελε νὰ τὸ παίξη κακὸς δημοσίως, ἦτον. Ὅταν βγῆκε, ἤρχισεν νὰ κατηγορῆ τὸν «φίλο» του ὅτι μὲ τὰ λεφτὰ τοῦ δίσκου τῶν Burzum, πλήρωσεν τοὺς δικούς του λογαριασμοὺς χωρὶς νὰ τοῦ δώση τὸ μερτικό του, ἐνῶ ταυτοχρόνως τὸν κακολογοῦσε σὲ ὅλους ὅσους τὸν συμπαθοῦσαν καὶ τὸν ἠκολουθοῦσαν στὴν πορεία του στὸ Black Metal καὶ τὸν Σατανισμὸ, νομίζοντες προφανῶς ὅτι δὲν ἐπίστευεν εἰλικρινῶς τὶς ἀκραίες του δηλώσεις καὶ πράξεις ποὺ ἔκανεν ἐν ὀνόματι τοῦ Σατανά. Τότε ὅμως εἶχεν ἀρχίσει νὰ ἀποδεικνύεται τὸ ἀντίθετο, συνεπῶς οἱ ἀκόλουθοι τοῦ Euronymous τὸν θεωροῦσαν ἤδη ἐπαρκῶς ἐπικίνδυνο ὥστε νὰ πειστοῦν μὲ ἐλάχιστη κακολογία ἐναντίον του, νὰ κόψουν κάθε ἐπαφή. Ὁ Euronymous ὅμως, ὅσο καὶ ἅν τοὺς μισοῦσε, δὲν ἤθελε νὰ χάση τοὺς σκλάβους του καὶ τὴν προσοχὴ ποὺ τοῦ ἔδινε ὁ κόσμος, μὲ ἀποτέλεσμα ἐκεῖνος νὰ ἠμπορῆ νὰ κηρύξη μὲ μεγαλύτερη εὐκολία τὸ Ὄνομα τοῦ Κυρίου.

Ὅταν ὁ πουστρᾶκος μας, ἔμαθε ὅτι ὁ Euronymous σκοπεύει νὰ τὸν σκοτώση γιὰ τὶς μαλακίες ποὺ ἔκανε, πῆγε στὸ σπίτι του στὸ Oslo ἀργὰ τὸ βράδυ καὶ κατάφερε νὰ τὸν ξεγελάση πρὸς στιγμὴν ὅτι ἦτον ἀποφασισμένος, ὥστε νὰ τὸν φοβίση, μέχρι ποὺ τελικῶς τὸν σκότωσε. Στὸν φόνο του ἔχω ἀναφερθῆ μὲ λεπτομέρειες σὲ προηγούμενο ἄρθρο. Ὁ Varg κατεδικάσθη σὲ εἰκοσι ἕνα χρόνια φυλακίσεως, ἐνῶ λίγο πρὶν μπῆ στὸ κελὶ ὅπου τὸν ξεκώλιασε κατ' ἐξακολούθησιν κάθε ἰσλαμιστὴς κρατούμενος, εἶχεν ὑπεγράψει συμβόλαιο μὲ τὴν ἐταιρία Misanthropy Recs, ἁπ' τὴν ὁποία ἐκυκλοφόρησεν τὸ ἄλμπουμ του «Hvis lyset tar oss», μαζὺ μὲ ὅλα τὰ ἐπόμενα ποὺ ἔβγαλε ἐνῶ εὐρίσκετο στὴν φυλακή, συμπεριλαμβανομένου καὶ τοῦ “Filosofem” ποὺ εἶχεν ἠχογραφήσει παλαιότερα. Ἁπ' τὸ πρῶτο, τὸ μοναδικὸ ὡραῖο κομμάτι δὲν ἦτον ἄλλο ἁπ' τὸ «Det Som En Gang Var», τὸ ὁποῖο καὶ ἔχει διάρκεια δεκατεσσάρων λεπτῶν χωρὶς νὰ χάνη τὴν ὡραιότητά του, ἐνῶ ἁπ' τό «Filosofem» τὸ «Dunkelheit» ἐδημιουργῆ μία πολὺ ἰδιαίτερη σκοτεινὴ ἀτμόσφαιρα, ἡ ὡραιότητα τῆς ὁποίας θυμίζει κατὰ πολὺ τὸν Euronymous, φέρουσα στὸ μυαλὸ τὴν στιγμὴ τοῦ φόνου.

Οἱ πράξεις καὶ ἡ μουσική του ὅμως, δὲν εἶναι οἱ μοναδικοὶ λόγοι ποὺ τὸν καθιστοῦν ἀνάξιο νὰ εὐρίσκεται στὸν χῶρο τοῦ Black Metal καὶ νὰ θεωρῆται καὶ πρότυπο. Οἱ δηλώσεις καὶ οἱ ἰδέες του, εἶναι ἐξ ἴσου ἠλίθιες καὶ ἀποτελοῦν τὸ σημαντικότερο κομμάτι τοῦ χαρακτῆρος του. Ξεκίνησε ὥς λάτρης τῶν παραμυθιῶν ποὺ βασίζονται στὴν μυθολογία, ἔγινε Σατανιστὴς ὅταν ἐγνώρισε τὸν Euronymous, συνέχισε ὥς παγανιστὴς καὶ μετὰ ἔγινε καὶ Ἐθνικοσοσιαλιστής. Προφανῶς τὸν βίασαν τόσο καλὰ στὴν φυλακὴ ὥστε νὰ ἀλλάξη μυαλὰ στὸ θέμα τῆς ἐπαναστατικότητος καὶ τῆς ἀκρότητος.

Ἡ ἀγάπη του γιὰ τοὺς Βίκινγκς καὶ τὰ Ορκ, θὰ ἠμποροῦσε νὰ ταιριάξη μὲ τὸ Power Metal, γιατὶ μὲ τὸ Black Metal δὲν ἔχει οὑδεμμία σχέσι. Ὅπως ἐπίσης δὲν ἔχουν καμμία σχέσι καὶ οἱ ἰδέες περὶ ἀνδρείας, δυνάμεως καὶ σεβασμοῦ ποὺ χαρακτηρίζουν τὸν Ἐθνικοσοσιαλισμὸ καὶ ἄλλες ἰδεολογίες ποὺ φέρονται νὰ θαυμάζουν τὴν ἀρχαιότητα. Ὁ ἴδιος, ἀπογοητευμένος ὅταν κατάλαβε ὅτι τίποτα δὲν τὸν συνέδεε μὲ τὸ Black Metal ἰδεολογικῶς, ἐδήλωσεν ὅτι δὲν θεωρεῖ ὅτι ἡ μουσική του εἶναι Black Metal. Στὸ δὲ θέμα τοῦ Σατανισμοῦ, ἐπίστευεν μέχρι καὶ δύο χρόνια μετὰ τὴν φυλάκισί του ὅτι σκοπεύει νὰ γίνη ἀληθινὸς Σατανιστής (σὰν τὸν Euronymous ποὺ δὲν κατάφερε ποτὲ να φτάση ἴσως), μετὰ ὅμως ἤρχισεν νὰ δηλώνη ὅτι ὁ Σατανισμὸς δὲν ἔχει παρελθὸν καταγεγραμμένο στὴν ἰστορία καὶ γι' αὐτὸ δὲν ὑπάρχουν Σατανιστές ὥστε νὰ ἠμπορέση νὰ ἦναι ἕνας ἁπ' αὐτοὺς ὁ ἴδιος ἢ ὁ Euronymous, τὸν ὁποῖον κατηγόρησε ὥς ἄτομο ποὺ τὰ ἔκανε ὅλα στὸ ὄνομα τῆς ἐπαναστάσεως καὶ τοῦ ἀντι-χριστιανισμοῦ. Ὁ δὲ Euronymous εἶχεν δηλώσει στὰ ἴσα ὅτι θεωρεῖ πὼς ὁ Σατανισμὸς ἔχει τὴν βάσι του στὴν προπαγάνδα τοῦ χριστιανισμοῦ, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ καὶ πρότυπο.

DEUTSCHLAND UBER ALLES

Ἡ παρούσα σελὶς εἶναι κατ' ἐξοχὴν Θρησκευτικοῦ περιεχoμένου, ἅν καὶ ἔχει χρησιμοποιηθῆ σταδιακὰ γιὰ τὴν ἔκφρασι πολιτικῶν ἀπόψεων, οἱ ὁποιές εἶναι ἐξ ἴσου ἐπαναστατικὲς μὲ τὸν Σατανισμό, μὲ τὰ δεδομένα ποὺ ἐπικρατοῦν ἰσήμερον στὴν κοινωνία καὶ ἰδιαιτέρως στὴν πολιτικὴ σκηνή. Στὸ παρὸν ἄρθρο θὰ γίνη μία ἐξαίρεσι καὶ θὰ ὁμιλήσω ἀποκλειστικῶς γιὰ πολιτική, ἁπὸ ἕνα ἀκραιφανὲς Σατανιστικὸ καὶ μισανθρωπικὸ πρῖσμα ποὺ περιφρονεῖ οἱαδήποτε ἠθικὴ συμπόνοιας καὶ φιλανθρωπίας, ἀξίες τὶς ὁποίες δὲν θέτω ποτὲ ὡς μέτρο αὐτοῦ ποὺ ἐγὼ, ὡς ἀντιπρόσωπος τῆς καταχθόνιας μεγαλειότητος τοῦ Κυρίου, ὀνομάζω «Δίκαιο». Σημειωτέον δέ, θὰ ἦτο λάθος νὰ γράφω τὴν ἀλήθεια μὲ περιορισμούς προκειμένου νὰ μὴν ξεφύγω ἁπ' τὸ θέμα τῆς σελίδος, ἀλλὰ πρέπει νὰ θέτωνται προτεραιότητες.

Πολλοὶ εἶναι αὐτοὶ ποὺ μπερδεύουν τὴν πολιτικὴ ἰδεολογία καὶ κατ' ἐπέκτασιν προπαγάνδα μὲ σκοπὸ τὴν ἀποδεκτικότητα τῶν μαζῶν μέσω τῆς λογικῆς τοῦ φιλανθρωπικοῦ συνολικοῦ δικαίου, μὲ τὴν Θρησκεία καὶ τὸν Σατανισμό. Ἡ πολιτικὴ ἰδεολογία ὅμως δὲν ἠμπορεῖ καὶ οὔτε πρόκειται νὰ γίνη μέρος τῆς Θρησκείας ὅσο ἅν κάποιοι τὸ ἐπιθυμοῦν. Ἡ δὲ Θρησκεία δὲν εἶναι τρόπος ἐκφράσεως πολιτικῶς ὀρθῆς γνώμεως, ἂν καὶ ἄπασες ἰδεολογίες ἔχουν καὶ πολιτικὸ ἀντίκτυπο. Ἡ πολιτικὴ εἶναι ἕνα σιχαμένο σύστημα, ἀκόμη καὶ στὰ κατώτερα καὶ λιγώτερο ἀποδεκτά της στρώματα καὶ ἡ ἀποχὴ ἁπ' αὐτὴν ἀποτελεῖ μία ἐκ τῶν ὀρθώτερων κινήσεων, παρὰ τῶν κερδοσκοπικῶν στοματικῶν ξερατῶν τῶν λιγώτερο δημοφιλῶν «ἄκρων» ποὺ τὴν ἀπαρτίζουν.

Εἶναι ἀλήθεια ὅτι ἐν καιρῶ ἔχω δηλώσει καὶ Ναζιστὴς γιὰ λόγους τοὺς ὁποίους δὲν πρόκειται νὰ ἀπαριθμήσω ἐδῶ, τίποτε ὅμως δὲν πρέπει νὰ θεωρῆται ἰσάξιο τῆς Θρησκευτικῆς Ἀληθείας, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ μία πραγματικότητα ποὺ στέκει πολὺ ὑψηλότερα (ἢ καὶ χαμηλότερα) ἁπὸ τὸν παρῶν κόσμο, γιὰ νὰ ἠμπορῆ νὰ κάνη ἰδεολογικὲς διακρίσεις πέραν τοῦ Θεολογικοῦ πλαισίου, τὸ ὁποῖο καὶ ἐνώνει τὸν μικρόκοσμο μὲ αὐτὸν τῆς Ἀβυσσικῆς Διαστάσεως. Ἡ Ἐθνικοσοσιαλιστικὴ ἰδεολογία, ἀνήκει στοὺς προαναφερθέντες χώρους τῆς πολιτικῆς, μὲ τὴν ὑποκρισία καὶ τὴν ἀναγκαστικὴ ἀντισατανικότητα ποὺ εἶναι ἀδιάσπαστα κομμάτια αὐτῶν. Γιὰ νὰ ἔχη κάποιος δημοσίως πολιτικὴ ἄποψι, πρέπει εἴτε νὰ πληρῆ τὶς προϋποθέσεις ποὺ ἡ ἐλεγχόμενη ἁπ' τὸ σύστημα κοινωνία ἔχει θέσει γιὰ νὰ ἀποδεχθῆ κάτι, εἴτε νὰ ἦναι ἀπολύτως ἐλεγχόμενος ἁπ' τὸ σύστημα καὶ αὐτὸ νὰ τὸν ἐπιβάλλη στὴν κοινωνία μὲ τὰ ὑπάνθρωπα ὅπλα τὰ ὁποῖα κατέχει καὶ διέπει τὰ πάντα μὲ αὐτά: τὸ οἰκονομικὸ συμφέρον καὶ δευτερευόντως τὴν προπαγάνδα τῆς ἀσφαλείας καὶ τῆς ἠσυχίας.

Πολλοὶ εἶναι αὐτοὶ ποὺ ἐκμεταλλεύονται τὸν Σατανισμὸ γιὰ νὰ ἀσκήσουν τὴν προαναφερθείσα πολιτικὴ προπαγάνδα, μὲ κυριότερους τοὺς ἐλευθεριακούς, ἀριστερούς «Σατανιστές» τῶν γνωστῶν ἐμπορικῶν ὀργανώσεων ποὺ ὀνομάζουν τὴν ἀνηθικότητα καὶ τὴν πορνεία «ἐλευθερία» καὶ «Σατανισμό» καὶ τοὺς ἐμετικούς «Ἀρειοσατανιστές”, ποὺ χρησιμοποιοῦν τὸν Σατανισμὸ γιὰ νὰ περάσουν τὶς ἐκσυγχρονιστικές τους ἀπόψεις, θεοποιῶντες τὴν ἀνάξια ἐπιστήμη καὶ ὡρισμένες, ἄσχετες μὲ τὴν μισανθρωπία καὶ ἠθική (ὄχι ὑλική) κερδοσκοπία τοῦ Σατανισμοῦ, ἀρχαίες παγανιστικὲς ἀξίες, τὶς ὁποίες ὑποκριτικῶς διακυρρήτουν. Ταυτοχρόνως δέ, χρησιμοποιοῦν καὶ τὸ ὄνομα τοῦ διεθνιστικοῦ καὶ φεμινιστικοῦ «Τάγματος τῶν Ἐννέα Γωνιῶν» προκειμένου νὰ προσάψουν ἰστορικὸ ὑπόβαθρο στὴ σχέσι τοῦ Σατανισμοῦ μὲ τὴν ἀηδιστικὴ πολιτική τους ὀρθότητα.

Ἀρχικῶς, ὑπάρχει λάθος ἀκόμη καὶ στὴν ὀρθογραφία τοῦ ὀνόματος τοῦ γελοίου συστήματός τους, τὸ ὁποῖο ὀνομάζουν «Σατανισμό”, προφανῶς ἀπογοητευμένοι ἁπὸ τοὺς ἰσημερινοὺς ἀριστεροὺς διεθνιστὲς ποὺ αὐτοαποκαλοῦνται «παγανιστές»: Ὁ ὅρος «Ἄρειος – ἐκ τῆς Ἄρσεως», δὲν ἔχει οὑδεμμία σχέσι μὲ τὸν Σανσκιρτικὸ ὅρο «Ἄριος», ποὺ ἀναφέρεται στὴν θεωρία τῆς «Ἄριας φυλῆς». Τὸ δὲ Ὄνομα τοῦ Κυρίου καὶ τῆς Λατρείας Του, δὲν ἐπιτρέπεται νὰ χρησιμοποιῆται λόγω ἀπογοητεύσεως καὶ ὑποκρισίας καὶ ἡ κακομεταχείρισι αὐτοῦ, πρέπει νὰ τιμωρῆται διὰ τοῦ χειρότερου τρόπου... καὶ δὲν ἀναφέρομαι σὲ θάνατο, καθῶς θὰ ἀποτελοῦσε χάρη καὶ ὄχι τιμωρία τὸ νὰ βοηθήσουμε τὰ ἐν λόγω πουστάκια νὰ τελειώσουν τὴν γαμημένη ζωή τους. Ἡ πραγματική τους θρησκεία, τὴν ὁποία ἐπίσης ἀμφιβάλλω ἑὰν πιστεύουν εἰλικρινῶς – ἃν καὶ γνωρίζω ὅτι σίγουρα δὲν τὴν ἀκολουθοῦν στὴν πράξι – εἶναι ὁ βόρειος παγανισμός. Ἐκεῖ πρέπει νὰ εὔρη καταφύγειο ἡ φεμινιστικὴ φωτεινότητά τους. Ἐκεῖ ἀνήκει ἡ ἀγάπη τους γιὰ τὸ δίκαιο τοῦ συνόλου καὶ τὸ μῖσος τους πρὸς τὸ ἀντιηθικιστικὸ ἐρπετὸ ποὺ σέρνεται στὴν γῆ, μὰ κτυπᾶ αἰφνιδιαστικῶς καὶ πολλὲς φορὲς ἄνευ αἰτίας, ἁπλῶς ἐπειδὴ εἶναι δημιουργημένο νὰ πράττη αὐτὸ ποὺ τὸ φιλανθρωπικὸ δίκαιο θὰ θεωροῦσε λάθος.

Ὁ Σατανισμὸς πρέπει νὰ μείνη μακριὰ ἁπὸ ἐνοποιητικὲς καὶ διεθνιστικὲς ὑποκρισίες ποὺ στοχεύουν στὴν εὐημερία κάποιου συνόλου πάρεξ τῆς Ἀδελφότητος. Ἡ φιλανθρωπία παραμένει φιλανθρωπία ἀκόμη καὶ ἑὰν περιορίζεται σὲ ὡρισμένο ἀριθμὸ ἀνθρώπων. Ὁ Σατανιστὴς δὲν πρέπει νὰ νοιώθη συμπόνοια γιὰ κανέναν, οὔτε κἅν γιὰ τὸ αἷμα του, εἴτε αὐτὸ εἶναι φυλετικὸ εἴτε εἶναι συγγενικό. Ὑπάρχουν μονάχα ἄνθρωποι οἱ ὁποῖοι τὸν ἐξυπηρετοῦν στὴν μάχη του ἐναντίον τῆς ζωῆς καὶ τοῦ ἀνθρώπου καὶ συμβάλλουν στὴν σαρκικὴ μὰ καὶ κυριαρχικὴ ἰκανοποίησί του.

Ὁ Ἐθνικοσοσιαλισμός, ἰδιαιτέρως μὲ τὸν τρόπο ποὺ ἐφαρμόσθηκε στὴν Ναζιστικὴ Γερμανία, εἶναι μία ἀξιοθαύμαστη ὕπαρξι στὴν ἰστορία, κυρίως λόγω τοῦ ἀντιανθρωπιστικοῦ κακοῦ ποὺ ἐπροκάλεσεν. Ἡ δὲ σκοτεινὴ ἀτμόσφαιρα τῆς Χιτλερικῆς Γερμανίας ἁποτελεῖ ἀληθινὴ ἔμπνευσι γιὰ οἱονδήποτε ἀληθινὸ καλλιτέχνη. Ὁ Ναζισμὸς, ἐκεῖνα τὰ χρόνια, ἀποτέλεσε τὸν ἰπποτικὸ ναὸ τῆς σύγχρονης ἐποχῆς καὶ τὰ SS μὲ τὴν Gestapo, τὰ ἀντιανθρωπιστικὰ τάγματα ποὺ ἀπάρτιζαν τὸν ἐν λόγω ναό, μὲ κύριους παράγοντες αὐτῆς τῆς καταστάσεως, τὸν Ἀδόλφο Χίτλερ καὶ τὸν Χαίνριχ Χίμλερ.

Ἡ Gestapo, ὑπὸ τὴν ἀρχηγεία τοῦ Χίμλερ, ἀποτέλεσε τὸ κύριο ἐργαλεῖο τῶν Ναζὶ στοὺς καταστροφικοὺς σκοπούς τους ἐναντίον τῶν ἁρνητῶν τοῦ καθεστῶτος, τῶν ἑβραίων, τῶν σλάβων καὶ τῶν γύφτων. Ἡ ἀτμόσφαιρα ἦτο πλημμυρισμένη ἁπὸ τὶς μουχλιασμένες ψυχὲς τῶν ἀθώων ποὺ ἐβασανίσθησαν καὶ ἐψόφησαν κατὰ τὴ διάρκεια τοῦ ὁλοκαυτώματος. Ἡ ὀσμὴ τοῦ Zyklon B εἶχεν περάσει τὸ σκοτάδι της στὴν ἀτμόσφαιρα, ξεχειλίζουσα ἁπὸ τοὺς ὁμαδικοὺς τάφους ὅπου στοιβάζονταν τὰ σαρκικὰ σκουπίδια τῶν ὁποίων τὰ πνευμόνια εἶχον πλημμυρισθῆ ἁπ' τὸ ἐν λόγω δηλητήριο, ἐν ὦ ἐπροσπαθοῦσαν ἀπεγνωσμένως ν' ἀνέβουν ὑψηλότερα, ποδοπατῶντες ὁ ἕνας τὸν ἄλλον, μὲ τὶς γυναίκες καὶ τὰ παιδιὰ χαμηλότερα λόγω τῆς σωματικῆς τους ἀνικανότητος νὰ πολεμήσουν γιὰ νὰ καθυστερήσουν ὀλίγα ἀκόμη δευτερόλεπτα τὸν ἀναπόφευκτο καὶ βασανιστικὸ θάνατο τῆς ἀσφυξίας ἁπὸ τὶς ἀναθυμιάσεις. Ὁ πόνος ἦτο διπλάσιος, λόγω τοῦ καταπλακώματος τοῦ σώματός τους ἁπὸ τοὺς ἄνδρες ποὺ πολεμοῦσαν ν' ἀνέβουν στὴν κορυφὴ τῆς ἀνθρώπινης πυραμίδος ἐτοιμοθάνατων βασανισθέντων, ἐν εἴδει ἐνστικτώδους ἀνάγκης νὰ ἐπιβραδύνουν τὸν θάνατό τους καὶ τοιουτοτρόπως ν' αὐξύσουν τὰ δευτερόλεπτα τοῦ βασανισμοῦ τους.

Τὸ ἀποκρυφιστικὸ τάγμα τῶν SS, μὲ τὶς μαύρες στολὲς καὶ τὴν ἐπιβλητικότητα τῆς Σβάστιγκας, μαζὺ μὲ τὸ προειδοποιητικὸ γιὰ τοὺς ἐχθρούς σύμβολο τῆς κεφαλῆς τῶν νεκρῶν στὴν περιοχὴ τοῦ στήθους καὶ τοὺς ἀντιανθρωπιστικούς του σκοποὺς καταστροφῆς, ἦτο τὸ πλέον ἀξιοθαύμαστο Σατανικὸ σημάδι τῆς σύγχρονης ἐποχῆς, ναὸς τοῦ ὁποίου ἦτο τὸ ἐπιβλητικὸ κάστρο Βέβελσπουργκ. Ἡ δὲ συλλογὴ ἐπίπλων ἁπὸ ἀνθρώπινο δέρμα καὶ κόκκαλα, τοῦ Χίμμλερ, ἰσήμερον θα συμπεριλάμβανε τὸν μισὸ πλανήτη, ἑὰν ἡ ἐν λόγω σκοτεινὴ προσωπικότητα εἶχεν καταφέρει νὰ ἐπιβάλλη τὴν θέλησί του ὑπεράνω αὐτῆς τοῦ Χίτλερ, τοῦ ὁποίου ἡ - φιλανθρωπικὴ ὡς πρὸς τὴν φυλὴ, τὸ ἔθνος καὶ τὴν πατρίδα, ρητορικὴ ἦτον ἰδιαιτέρως ἀποδεκτὴ ἐκ μέρους τοῦ κοινωνικοῦ συνόλου καὶ τῶν συμμάχων του.

Ἰδεολογικῶς παρ' ὅλα αὐτά, οἱ φυσιολατρικὲς καὶ τίμιες ἠθικὲς ἀξίες, μαζὺ μὲ τὴν γελοία θεοποίησι τῆς ὑπάνθρωπης ἐπιστήμης ποὺ ἐχρησιμοποιεῖται γιὰ ἄλλους λόγους ἐκτὸς τῆς παραγωγῆς ὅπλων γιὰ καταστροφικώτερα ἀποτελέσματα, ἀξίες ποὺ ἐπικρατοῦν στὴν παγανιστικὴ καὶ κατ' ἐπέκτασιν Ναζιστικὴ ἀντίληψι, ἀντιφάσκουν ὡς πρὸς τὸν Σατανισμό. Ἡ Χιτλερικὴ Γερμανία ὡς τόσο, εἶναι ἐξ ἴσου ἀξιοθαύμαστο κομμάτι τῆς ἰστορίας μὲ τὴν ἐποχὴ τοῦ Μεσαιωνικοῦ Σκοταδισμοῦ, γνωρίσματα τῆς ὁποίας ἦσαν ἐπίσης ὁ ἀποκρυφισμὸς μαζὺ μὲ τὴν στυγνὴ βιαιότητα καὶ τὸν ἀντιανθρωπισμὸ τῆς Ἱερᾶς Ἐξετάσεως. Ὁ θαυμασμὸς ὅμως πρὸς τὶς προαναφερθείσες καταστάσεις καὶ ἡ νοσταλγία ἐκείνων τῶν ἐποχῶν, δὲν πρέπει νὰ παρασύρουν στὴν ὑποστήριξι ἰσημερινῶν νόμιμων καὶ κερδοσκοπικῶν ὀργανώσεων μὲ μοναδικὸ στόχο τὸ γέμισμα τῆς τσέπης κάποιου τουρκόσπορου, χονδροῦ πουστράκου καὶ τῶν γαμημένων ὑποτακτικῶν του, ποὺ τὸ παίζουν ἰδεολόγοι στὰ ἠλίθια σκυλάκια τους. Ἡ ὕπαρξι τῶν νόμιμων ὀργανώσεων τοῦ διεθνοῦς Νεοναζισμοῦ, δὲν εἶναι τίποτε παραπάνω ἁπὸ ἕνα ἀκόμη ὅπλο τοῦ συστήματος γιὰ νὰ ἀχρηστεύωνται οἱ πραγματικοὶ ἰδεολόγοι, οἱ ὁποῖοι πλέον περιορίζονται ἰδεολογικῶς καὶ πρακτικῶς, ὥστε νὰ μὴν ἦναι ἐπικίνδυνοι γιὰ τὰ ὀχλοκρατικὰ καὶ οἰκονομικῶς κερδοσκοπικὰ συμφέροντα τοῦ ἀνήθικου συστήματος, ποὺ ἀποσκοπεῖ στὴν ὕπαρξι ὑποταγμένων σὲ αὐτὸ μαργιονετῶν, οἱ ὁποίες μαθαίνουν ὅττι ἐκεῖνο τὶς προστάζει, ὥστε νὰ ἠμπορέσουν ἀργώτερα νὰ δουλέψουν μὲ σκοπὸ ν' ἀποκτήσουν τὰ ἀποτελέσματα τῶν ἄσκοπων κόπων τους, ἤτοι τὴν δυνατότητα νὰ καταναλώσουν περισσώτερα, κάτι ποὺ τὸ σύστημα καθιστᾶ ὡς μοναδικὴ ἀξία.

Τὰ παιγνίδια οἰκονομικῶν συμφερόντων τῆς σημερινῆς κοινωνίας ποὺ ὀνομάζονται «πολιτική», πρέπει καὶ θὰ μείνουν μακρυὰ ἁπ' τὸν Σατανισμό καὶ θὰ μείνουν...

Ο ΠΡΙΓΚΙΠΑΣ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ

Ὁ Σατανισμὸς καὶ κατ' ἐπέκτασιν τὸ Black Metal εἶναι κυρίως φιλοσοφικὰ δόγματα καὶ τάσσονται ἐναντίον τῶν θυμάτων καὶ κάθε ἀπόψεως ποὺ ἐκφράζει τὸ δίκαιο τῶν ὑποστηρικτῶν τῆς ἠρεμίας καὶ τὸ ἄδικο αὐτοῦ ποὺ ἐπιθυμεῖ τὴν ἀναταραχή της. Ἡ ἠρεμία εἶναι μία κατάστασι ἀδράνειας, τὴν ὁποία μία Σατανικὴ φύσι δὲν ἠμπορεῖ νὰ δεχθῆ, οῦσα κυριολεκτικῶς ἐξηρτημένη ἁπὸ τὴν ἐπιβολὴ τοῦ ἐαυτοῦ της ἔναντι τῶν ἄλλων καὶ τὴν ἰκανοποίησι τῆς σκαιότητός της. Ἀντιφάσκει μὲ τὴν ἰδεολογία τοῦ Σατανισμοῦ ὁ ἐγκωμιασμὸς καὶ ἡ ὑποστήριξι κάποιου ἐπειδὴ ὑπῆρξεν θύμα, γι' αὐτὸ καὶ οἱ χριστιανικὲς πράξεις μίσους ἐναντίον οἱουδήποτε λαοῦ, γιὰ τὸν Σατανιστὴ εἶναι πρότυπο καὶ παράδειγμα πρὸς μίμησιν, ὅπως ἀκριβῶς καὶ ἡ Μεσαιωνικὴ Ἱερὰ Ἐξέτασι καὶ ὄχι ἐργαλεῖα ἐπιθέσεως πρὸς τὸν ἐχθρὸ ἐν εἴδει ὑποκριτικῆς ἀνάγκης γνωστοποιήσεως τῆς ἀληθείας στὸν κόσμο καὶ ἐπιθυμίας δικαιώσεως τοῦ θύματος. Τέτοιες πρακτικὲς ἄλλως τε, ξεχειλίζουν δημοκρατισμὸ ἀφ οὖ χρησιμοποιοῦν τὴν ἤδη ὑπάρχουσα γαμημένη θυματολατρικὴ ἠθικὴ τοῦ κόσμου, στὴν ὕπαρξι τῆς ὁποίας σημειωτέον ὁ χριστιανισμὸς συνέβαλλεν κατὰ πολύ, γιὰ νὰ τραβήξουν τὸν ὄχλο πρὸς τὸν ἰδεολογικὸ προσανατολισμὸ τοῦ δημαγωγοῦ προπαγανδιστὴ ποὺ ἀσκεῖ τὴν ἀνωτέρω τακτική, δημιουργῶντας του τὸ συναίσθημα τῆς συμπόνοιας ἢ τῆς ἐπιθυμίας γιὰ ἐκδίκησι, ἑὰν ὑποτίθεται ὅτι τὸ θύμα εἶναι ἡ ὁμὰς τῆς ὁποίας εἶναι κρῖκος. Ἡ συγκίνησι καὶ ἡ συμπόνοια κάθε εἴδους ὅμως, δὲν εἶναι ἴδιον τοῦ Σατανιστοῦ...

Τὸ Black Metal δὲν εἶναι ὑποκατηγορία τοῦ Χέβυ Μέταλ, μὰ ἡ καλλίτερη ἔκφανσι αὐτοῦ. Εἶναι τὸ πραγματικὸ Χέβυ Μέταλ, γιατὶ ἡ ἐν λόγω μουσικὴ ἐδημιουργήθη ἀποκλειστικῶς γιὰ νὰ ἰκανοποιήση καὶ νὰ δοξάση τὸν Ἄναρχο Ἄγγελο καὶ τὸ Black Metal ἦτο ποὺ ἐπιτέλεσε αὐτὸν τὸν σκοπὸ μὲ τὸν καλλίτερο δυνατὸ τρόπο. Αὐτὸ ὀφείλεται σὲ ἕνα καὶ μόνο ἄτομο τὸ ὁποῖο ὥρισεν τὴν πραγματικότητα αὐτὴ καὶ τὴν ἔκανεν πράξι: Τὸν Euronymous, ὁ ὁποῖος ὅμως δὲν ἦτο ποτὲ τὸ θύμα τῆς ὑποθέσεως, καθῶς κάθε πολεμιστὴς ἔχει καὶ ἕνα τέλος, τὸ ὁποῖο συνήθως ἀπέχει ἁπὸ τὰ ὡραῖα καὶ χαρούμενα τέλη ποὺ ἔχουν οἱ πρωταγωνιστὲς τῶν ταινιῶν.

Ὁ Euronymous (22 Μαρτίου, 1968 – 10 Αὐγούστου, 1993) ἦτον ὁ κιθαρίστας τοῦ συγκροτήματος Mayhem, ἕνα ἐκ τῶν πρώτων συγκροτημάτων ποὺ ἠκολούθησαν καὶ καθιέρωσαν τὸ κλασσικὸ στυλ Black Metal ποὺ γνωρίζομεν ἰσήμερον. Πρόκειται γιὰ τὸ πρῶτο πραγματικὸ Black Metal συγκρότημα, ἅν καὶ ἁπὸ μουσικῆς ἀπόψεως, παράλληλα ὑπῆρξαν καὶ ἄλλα, κάποια ἐκ τῶν ὁποίων ἦσαν οἱ Darkthrone, οἱ Immortal καὶ οἱ Carpathian Forest. Μαζὺ μὲ τὸ συγκρότημα, λειτουργοῦσε καὶ τὸ κατάστημα πωλήσεως δίσκων ἀκραίου Μέταλ, ὑπὸ τὴν ὀνομασία Helvete (ἤτοι «Hell – Κόλασι» στὰ νορβηγικά).
 

Καθιέρωσεν τὸν ἀληθινὸ Σατανισμὸ στὸ Black Metal, ὁ ὁποῖος καὶ κάνει τὸ ἐν λόγω εἶδος μουσικῆς νὰ ξεχωρίζη ἁπὸ κάθε ἄλλο ἐξ αὐτῶν ποὺ παράγουν ἀκραῖο ἦχο καὶ ἔχουν ὡς θέμα τὴν ἀλλαγὴ τοῦ κόσμου πρὸς τὸ καλλίτερο καὶ τὴν δικαίωσι τῶν θυμάτων. Ὥρισεν τὴν πραγματικότητα μὲ τὸν σωστὸ Σατανιστικὸ τρόπο σκέψεως τὸν ὁποῖον ἀδυνατοῦν νὰ κατανοήσουν οἱ περισσώτεροι ἐκ τῶν μεταλλάδων ποὺ αὐτοαποκαλοῦνται Σατανιστὲς ἐν ὦ ὑποστηρίζουν ἀντισατανικὲς καὶ ἀντισατανιστικὲς ὀργανώσεις ὅπως ἦναι ἡ «Ἐκκλησία τοῦ Σατανά», τὴν ὁποία ὁ Euronymous πολλάκις εἶχεν κατηγορήσει γιὰ τὴν μαζική της ἀποδεκτικότητα καὶ ὑποκρισία νὰ αὐτοαποκαλῆται Σατανιστικὴ, ἐν ὦ δὲν ἦναι τίποτε παραπάνω ἁπὸ μία πολιτικῶς ὀρθὴ ἐπιχείρησι γιὰ νὰ ἰκανοποιοῦν κάποιοι τὶς σεξουαλικὲς καὶ οἰκονομικές τους ἀνάγκες, ἐκμεταλλευόμενοι τὴν ἀνηθικότητα καὶ ἠλιθιότητα τοῦ γαμημένου κόσμου ποὺ ἐντυπωσιάζεται ἁπὸ «Σατανιστικὲς» ταμπέλες. Ὁ Euronymous ἐγνώριζεν τὸν σκοπὸ ὑπάρξεως τῆς ἀνθρωπότητος καὶ τὸν ἐξέφραζεν εὐθέως, δίχως νὰ ἐνδιαφέρεται γιὰ τὸ τὶ θὰ εἰποῦν οἱ πελάτες του γνωρίζοντες ὅτι τοὺς μισεῖ... οἱ ἄνθρωποι ἔχουν ὡς μοναδικὸ στόχο ὑπάρξεως νὰ ὑπηρετοῦν τὶς ἀνώτερες δυνάμεις, νὰ ἦναι σκλάβοι τῆς θρησκείας, ἤτις εἶναι ἡ μοναδικὴ πραγματικότητα σὲ αὐτὸν τὸν κόσμο, σημαντικότερη ἁπὸ κάθε πολιτικὴ ἰδεολογία καὶ κάθε ἐγωπαθέστατο συναίσθημα ἀνυπακοῆς ποὺ ἔχει ὁ ἠλίθιος κόσμος ὅσο δὲν βλέπει τὴν ρομφαία τοῦ Κυρίου να σηκώνεται πάνω ἁπ' τὸν λαιμό του. Ὁ Σατανισμὸς εἶναι ἀνάποδος χριστιανισμὸς καὶ ἔτσι πρέπει νὰ παραμείνη. Ὁτιδήποτε δὲν ἐκφράζει αὐτὴν τὴν πραγματικότητα, δὲν εἶναι τίποτε παραπάνω ἁπὸ μία κερδοσκοπικὴ ὑποκρισία ποὺ οὑδεμία σχέσι ἔχει μὲ τὴν Λατρεία πρὸς τὸν Διάβολο, ἡ ὁποία καὶ χαρακτηρίζει τὸν ἀληθινὸ Σατανισμό.

Ὑπὸ αὐτὴ τὴ προοπτική, ἡ λατρεία τοῦ θανάτου εἶναι ἡ συμπλήρωσι τοῦ Σατανισμοῦ καὶ ὁ Euronymous τὸ ἔδειξεν αὐτὸ μὲ τὸν καλλίτερο δυνατὸ τρόπο, καθιερώνοντας τὸ νεκρικὸ βάψιμο (corpsepaint) στὸ Black Metal, τὸ ὁποῖο εἶναι ὑποχρεωμένο νὰ ἐκφράζη τὶς προαναφερθείσες ἰδέες. Σύμβολο τῆς νεκρικῆς καὶ δαιμονικῆς καταστάσεως τοῦ προσώπου ἐν ὦ αὐτὸ σαπίζη στὸν τάφο, ἐπιδεικνύον τὴν κακία τῆς νεκρικῆς καὶ δαιμονικῆς φύσεως μέσω τῆς ἀγριότητος τοῦ ἐν λόγω βαψίματος.

Ἡ δὲ ἄρνησί του νὰ ὑποταχθῆ στὴν ἐμπορικότητα στὴν ὁποία πολλὰ Black Metal συγκροτήματα εἶχον καὶ ἔχουν ὑποκύψει, μὲ ἀποκορύφωμα νὰ ὑπάρχουν ἰσήμερον μπάντες ποὺ ὄχι μόνον ἔχουν γυναικεία μέλη στὴν παράταξί τους, μὰ καὶ δηλώνουν εὐθαρσῶς ὅτι ἐνδιαφέρονται ἰδιαιτέρως γιὰ τὴν ἐμπορικότητα τῶν δίσκων τους, τὸν ἔκανε νὰ ἀδυνατῆ νὰ πληρώση ἀκόμη καὶ τοὺς προσωπικούς του λογαριασμούς, ἐν ὦ ὑπῆρξαν στιγμὲς κατὰ τὶς ὁποίες δὲν εἶχεν χρήματα γιὰ φαγητό. Ἐξ οὖ καὶ ἡ ἰδιαίτερη ἀγάπη του πρὸς τὸν ἀπολυταρχικὸ κομμουνισμό, τὸ πλέον κατάλληλο πολίτευμα γιὰ τὴν ἔνωσι τοῦ κόσμου κάτω ἁπὸ ἀπάνθρωπες συνθήκες οἱ ὁποίες τὸν καθιστοῦν δυνατότερο βασανίζουσες αὐτόν, ἀντὶ νὰ τὸν περιορίζουν σὲ πολιτισμένες ὑποκρισίες μὲ σκοπὸ τὸ χρηματικὸ κέρδος, στὸ ὁποῖο ὁ Euronymous ποτὲ δὲν ὑπέκυψε, δημιουργῶντας πάντοτε ἄλμπουμ τὰ ὁποῖα ἦσαν ὅττι καλλίτερο κυκλοφοροῦσε στὴν ἀγορά, μὲ μοναδικὸ σκοπὸ τὸν ἐγκωμιασμὸ τοῦ θανάτου, τὴν ἔκφρασι τῆς μισανθρωπίας καὶ τὴν Λατρεία τοῦ Κυρίου, ὑπὸ τὸ ἀπόκοσμο καὶ ἀκραῖο ἦχο τῆς δυνατῆς καὶ συνεχόμενης κιθάρας καὶ τῶν ὑψηλοῦ τόνου δαιμονικῶν κραυγῶν ποὺ περνοῦν ἁπὸ πάνω της.

Ἀποκορύφωμα τῆς ἐν λόγω ἀκουστικῆς καὶ ποιητικῆς ἀριστουργηματικῆς φύσεως τοῦ Euronymous, δὲν ἦτον ἄλλο ἁπὸ τὸ τελευταῖο του ἄλμπουμ, De Mysteriis Dom Sathanas, στὸ ὁποῖο καὶ ξεχειλίζει τὸ σκοτάδι ἀλλὰ καὶ ἡ νεκρικὴ ἀτμόσφαιρα ποὺ προοιονιζόταν τὰ ἐπερχόμενα γεγονότα. Σημειωτέον δέ, ὁ ἴδιος ὁ Euronymous ποτὲ δὲν κατάφερεν νὰ κυκλοφορήση τὸ ἐν λόγω ἄλμπουμ, ἀρχικῶς λόγω τῆς αὐτοκτονίας τοῦ Dead (Per Yngve Ohlin) τὸν Ἀπρίλιο τοῦ 1991, τραγουδιστὴ τῶν Mayhem καὶ κατόπιν τὴν δολοφονία τοῦ ἰδίου.

Σὲ αὐτὸ τὸ σημεῖο κάνομεν μίαν παύσι, μὲ σκοπὸ τὴν γνωστοποίησι τῆς προσωπικότητος τοῦ Dead καὶ τὶς ἐνδιαφέρουσες λεπτομέρειες τοῦ θανάτου του:
 

Ὁ Dead ἐξ ἀρχῆς δὲν ἠγαποῦσε τὸν συγκεκριμένο κόσμο καὶ δὲν ἐπιθυμοῦσε νὰ ζῆ σὲ αὐτόν. Ὡς ἐκ τούτου, ηὐτοκτόνησεν μετὰ ἁπὸ ὡρισμένες λογομαχίες ποὺ εἶχεν μὲ τὸν Euronymous στὸ σπίτι ὅπου ὅλα τὰ μέλη τοῦ συγκροτήματος διέμεναν. Ὁ ἴδιος ἐσκόπευε ἁπὸ καιρὸ νὰ αὐτοκτονήση καὶ ὁ Euronymous ἐνθάρρυνε τὸν ἐν λόγω σκοπό, ὡς τε νὰ ἐκμεταλλευθῆ τὴν δημοσιότητα τοῦ γεγονότος, ἀλλὰ καὶ τὴν ἐμπειρία τοῦ θανάτου τὴν ὁποία καὶ ἠγαποῦσε. Γνωρίζοντας ὁ Euronymous τὴν ψυχολογικὴ κατάστασι στὴν ὁποία εὐρίσκετο ὁ Dead, στὶς 8 Ἀπριλίου τοῦ 1991, ἐφρόντισεν νὰ ἀφεθῆ μόνος στὸ σπίτι, μαζὺ μὲ ἕνα μαχαίρι καὶ μία καραμπίνα, γεμισμένη ἁπὸ τὶς σφαίρες ποὺ ὁ Varg Vikernes (Count Grishnackh) τοῦ εἶχεν δωρίσει πρὸ μερικῶν ἠμερῶν. Ὁ Dead ἔκοψεν τὶς φλέβες καὶ τὸ λαρύγγι του καὶ κατόπιν ἐπυροβολήθη μὲ τὴν καραμπίνα. Ὅλως περιέργως, τὸ πτῶμα εὐρέθη ἁπὸ τὸν ἴδιο τὸν Euronymous, ὁ ὁποῖος σκαρφάλωσε ἁπ' τὸ παράθυρο προκειμένου νὰ μπῆ στὸ κλειδωμένο δωμάτιο. Ὅταν εἶδεν τὸ πτῶμα, ἔφυγεν ἁπ' τὸ σπίτι καὶ ἐπέστρεψεν μὲ μία φωτογραφικὴ μηχανή, μὲ τὴν ὁποία ἀπαθανάτισε τὸ θέαμα, τραβῶντας φωτογραφίες, μία ἐκ τῶν ὁποίων ἐχρησιμοποιήθη στὸ ἄλμπουμ Dawn of the Black Hearts τέσσερα χρόνια ἀργώτερα. Ὁ Euronymous ἐδημιούργησεν καὶ ἕνα κολιὲ ἁπὸ τὰ θραύσματα τοῦ τρύπιου κρανίου, ἑν ὦ φήμες ἀνέφεραν μεταξὺ ἄλλων ὅτι ἔφαγεν καὶ μέρος τοῦ ἐγκεφάλου. Ὁ ἴδιος ὅμως τὸ διέψευσεν αὐτὸ σὲ μία ἐκ τῶν ἐπόμενων συνεντεύξεών του.
 

Ἡ συμπεριφορά του αὐτὴ δυσαρέστησε κάποιους ἐκ τῶν ὑποκριτῶν ποὺ τὸν στήριζαν καὶ συνεργάζονταν μαζύ του στὸ συγκρότημα. Προφανῶς ἐπίστευαν ὅτι ὁ φανατικὸς σαδισμὸς καὶ ἡ ἀγάπη γιὰ τὸν θάνατο ποὺ ὁ Euronymous ἐπιδείκνυε, δὲν ἦτο κάτι παραπάνω ἁπὸ ἕνα ἐπικοινωνιακὸ κόλπο, μὲ στόχο τὴν δημοσιότητα. Ἡ ἀντιμετώπισί του ὅμως ἀπέναντι στὸν Dead, οἱ φήμες γιὰ τὴν δηλητηρίασι ἑνὸς πολωνοῦ δημοσιογράφου ἁπὸ αὐτὸν καὶ γενικώτερα ἡ ἀκραία συμπεριφορά του, ἔδειχναν ὅτι ἐπίστευεν πλέον στὴν πραγματικότητα αὐτὰ ποὺ εἶχον συμφωνήσει νὰ κάνουν καὶ νὰ λένε ἐν εἴδει ἐπιθυμίας γιὰ δημοσιότητα. Αὐτὸ τοὺς ἔκανε νὰ ἀρχίσουν νὰ ἀποστασιοποιοῦνται ἁπ' αὐτόν. Ὁ ἐγωκεντρισμὸς καὶ ὁ φθόνος ἦσαν ἐπίσης κάποια ἐκ τῶν γνωρισμάτων τοῦ χαρακτῆρος του.
 

Ὁ Euronymous ἦτο μεταξὺ ἄλλων καὶ ὁ κύριος ἀρχηγὸς τοῦ «Ἐσώτερου Κύκλου», ὅπως ὠνομάζετο ἡ ὁμάς τῶν μουσικῶν τῆς νορβηγικῆς Black Metal σκηνῆς, ποὺ ὑποκινούμενοι ἁπὸ ἐκεῖνον, διέπραξαν ὡρισμένες νομικῶς διωκόμενες ἐνέργειες ἐν ὀνόματι τοῦ Σατανισμοῦ, κάποιες ἐκ τῶν ὁποίων ἦσαν πενῆντα ἐμπρησμοὶ χριστιανικῶν ἐκκλησιῶν καὶ ἕνας (ἐξιχνιασμένος) φόνος, ὁ ὁποῖος γιὰ ἕναν χρόνο παρέμεινεν ἕνα καλὰ κρυμμένο μυστικὸ μέσα στὸν Κύκλο.

Προφανῶς ὁ Euronymous δὲν ἦτο τὸ θύμα τῆς ὑποθέσεως καὶ ἡ δολοφονία του ἀργώτερα ἀποτέλεσεν τὴν ὁλοκλήρωσί του ὡς πρότυπο τῆς Black Metal σκηνῆς καὶ τοῦ Σατανισμοῦ. Φίλος τοῦ Euronymous ἦτο πλέον ὁ Count Grishnackh, ὁ ὁποῖος καὶ παίζει μπάσο στὸ De Mysteriis Dom Sathanas. Στὴν πορεία οἱ ὁπαδοὶ τοῦ Euronymous ἤρχισαν νὰ μὴν ἐντυπωσιάζωνται πλέον ἁπ' τὴν Σατανιστικὴ φυσιογνωμία του, ἰδιαιτέρως τώρα ποὺ ἐγνώριζαν ὅτι ἐπίστευε ὅλα ὅσα ἔκανεν καὶ τίποτα δὲν ἦτον ἁπλῶς ἕνα ἐπικοινωνιακὸ κόλπο γιὰ νὰ τραβήξη τὴν προσοχή. Αὐτὸ ἐδημιούργησεν γιὰ ἄλλη μία φορὰ τὸ συναίσθημα τοῦ φθόνου στὸ θυμικὸ τοῦ Euronymous. Φθόνο πρὸς τὸν πρώην φίλο του ὁ ὁποῖος καὶ εὐθυνόταν γι' αὐτὴ τὴ κατάστασι λόγω τοῦ ὅτι ἐθεώρησεν πὼς μπῆκε φυλακὴ ἐξ αἰτίας του καὶ γι' αὐτὸν τὸν λόγο, τὸν κακολογοῦσε ἐκτενῶς, ἐν ὦ εἶχεν πλέον ἀποστασιοποιηθῆ πλήρως ἁπ' αὐτόν. Ὁ Euronymous δὲν εἶχεν ἄλλη ἐπιλογή, παρὰ νὰ ἀπαλλαγῆ ἁπὸ τὸν μαλάκα πρώην συνεργάτη του, ὁ ὁποῖος καὶ ἀποτελοῦσε ἐμπόδιο στὴν ἐπίτευξι τῶν στόχων του γιὰ τὴν δοξασία τοῦ Ὀνόματος Τοῦ Σατανά μέσω τῆς κοινῆς ἐπαναστάσεως πρὸς τὸ ἰσημερινὸ κατεστημένο καὶ κάθε του νόμο, μαζὺ μὲ τὴν ἰκανοποίησι τῶν προσωπικῶν συναισθημάτων σαδισμοῦ καὶ μισανθρωπίας ποὺ ὁ Euronymous ἔνοιωθε.
 

Ὀλίγες ἠμέρες πρὶν τὸν θάνατό του, ἐκατηγορήθη γιὰ ἐπίθεσι ἐναντίον δύο ἀνδρῶν, οἱ ὁποῖοι τὸν ἐπροσέβαλλαν κυττάζοντες τὴν κοπέλα του καὶ ἐπιδιώκοντες χειραψία μὲ αὐτήν, μὲ ἀποτέλεσμα ἐκεῖνος νὰ σπάση τὸ μπουκάλι ποὺ κρατοῦσε, στὸ κεφάλι τοῦ ἑνὸς καὶ ἔπειτα νὰ χαρακώση μὲ τὸ σπασμένο μπουκάλι τὸ πρόσωπο τοῦ δευτέρου, ὁ ὁποῖος καὶ ἐπιχείρησεν νὰ τοῦ ἐπιτεθῆ. Αὐτὸ ἦτον ἄλλη μία ἔνδειξι γιὰ τὸ τὶ ἦτον ἰκανὸς νὰ κάνη καὶ ὅτι τίποτε πλέον δὲν γινόταν γιὰ τὴν δημοσιότητα καὶ μόνον.

Τὸ σχέδιο ποὺ ἐσκέφθη, ἦτο νὰ καλέση τὸν Vikernes στὸ σπίτι του καὶ ἀφ οὖ θὰ τὸν ἔκανεν νὰ λιποθυμήση μὲ ἕνα ἀναισθητικὸ ὅπλο, θὰ τὸν σκότωνε κατόπιν βασανισμοῦ, δεμένο σὲ ἕνα δένδρο στὸ δάσος, ἐν ὦ ὁ ἴδιος θὰ βιντεοσκοποῦσε τὸ γεγονός. Δυστυχῶς, τὸ ἐν λόγω σχέδιο τὸ ἐκμυστηρεύθηκε καὶ στὸν καινούργιο κιθαρίστα τῶν Mayhem, Snorre Ruch, ὁ ὁποῖος μέσα στὴν ἠλιθιότητά του τὸ ἐμαρτύρησεν στὸν Count μὲ περισσὴ εὐκολία, προδίδοντας τὸν Euronymous. Αὐτὸ εἶχεν ὡς ἀποτέλεσμα ὁ Count νὰ γνωρίζη τὸ σχέδιο ὅταν ἐκεῖνος τὸν προσκάλεσε σπίτι του μὲ ἀφορμὴ τὴν ὑπογραφὴ τοῦ συμβολαίου γιὰ συνεργασία μεταξύ τους ξανά. Ἡ δὲ ἀνεξήγητη φιλικότητα ἐκ μέρους τοῦ Euronymous ἦτον αὐτὴ ποὺ ἐπιβεβαίωσεν τὰ λεγόμενα τοῦ Ruch.
 

Στὶς 10 Αὐγούστου τοῦ 1993, ὁ Count καὶ ὁ Ruch ἔφτασαν ἁπ' τὸ Bergen στὸ Oslo, ὅπου εὐρίσκετο τὸ σπίτι τοῦ Euronymous. Τὸ ρολόι ἔδειχνε τρεῖς τὸ πρωί, μία ὤρα κατὰ τὴν ὁποία συνήθιζαν νὰ κάνουν ἐπισκέψεις ὁ ἕνας στὸν ἄλλον οὔτως ἢ ἄλλως καὶ συμφώνως μὲ τὰ λεγόμενα τοῦ Count, ὁ σκοπός του δὲν ἦτον ἄλλος παρὰ νὰ ἀπορρίψη τὴν πρότασι γιὰ συνεργασία ποὺ τοῦ εἶχεν κάνει ὁ Euronymous. Ὁ Ruch περίμενε στὴν εἴσοδο τῆς πολυκατοικίας, ἐν ὦ ὁ Count ἀνέβηκε τὰ σκαλιὰ γιὰ νὰ φτάση στὸ διαμέρισμα ὅπου ἐκεῖνος διέμενε. Ἐν ἀρχὴ δὲν ἠθέλησε νὰ τοῦ ἀνοίξη καὶ ὅταν τὸ ἔκανε, ἔδειχνε νευρικὸς στὸν διάδρομο ἐντὸς τοῦ διαμερίσματος, προδίδοντας τοὺς δίκαιους σκοπούς του. Τα πράγματα ὅμως περιπλέκονται στὴν πορεία, καθῶς οἱ δυό τους ἔμειναν μόνοι καὶ κανεῖς δὲν ἐγνωρίζει τὶ ἀκριβῶς ἔγινε. Συμφώνως, ὡς τόσο, μὲ τὰ λεγόμενα τοῦ Count, ὁ Euronymous ἦτον ἐκεῖνος ποὺ τοῦ ἐπετέθη πρῶτος μὲ μία κλωτσιὰ στὸ στῆθος, λόγω τῆς ἐπιθετικότητος ποὺ τοῦ ἔδειξε, γιγνώσκοντας ὅτι ἐσχεδίαζε νὰ τὸν σκοτώση. Παρ' ὅλα αὐτὰ ὁ Euronymous ἦτον ἀρκετὰ κοντύτερος καὶ ἡ ἐπίθεσί του δὲν εἶχεν τὸ ἐπιθυμητὸ ἀποτέλεσμα, ὁπότε καὶ κατευθύνθηκε πρὸς τὴν κουζίνα μὲ σκοπὸ νὰ χρησιμοποιήση μαχαίρι ἀντὶ τῶν χεριῶν καὶ τῶν ποδιῶν του. Ὁ Count ὅμως εἶχεν μαζύ του ἕναν σουγιά, μὲ τὸν ὁποῖον καὶ τὸν ἀπέτρεψε. Ὁ Euronymous ἔτρεξεν πρὸς τὸ ὑπνοδωμάτιο, μὰ μὲ τὴν δεύτερη μαχαιριὰ βγῆκε ἁπ' τὸ διαμέρισμα καὶ κατέβηκε τὶς σκάλες μὲ τὸν Count πίσω του νὰ τὸν ἀκολουθῆ προσπαθῶντας νὰ ἐπιτύχη περισσώτερες μαχαιριὲς ἐπάνω του. Καθῶς κατέβαιναν τὶς σκάλες, οἱ τοίχοι βάφθηκαν ἁπ' τὸ αἷμα ποὺ ἄφηνε πίσω του ἐν ὦ τοὺς ἐχρησιμοποιοῦσε ὡς βοήθημα στὴν προσπάθειά του νὰ μείνη ὄρθιος καὶ νὰ ξεφύγη. Ὁ Ruch ἀντίκρισε ἔντρομος τὸ θέαμα τοῦ Euronymous νὰ τρέχη αἱματωμένος φορῶντας μονάχα τὸ ἐσώρουχό του, προσπαθῶντας νὰ ξεφύγη ἁπὸ τὶς μαχαιριὲς τοῦ Count, ποὺ συνέχιζε νὰ τὸν ἀκολουθῆ μαχαιρώνοντάς τον στὸν ἀριστερὸ ὦμο. Ἡ καταδίωξι ἔληξεν μὲ τὸν Euronymous νὰ πέφτη στὰ γυαλιὰ τῆς λάμπας ποὺ εἶχεν σπάσει μὲ τὸ χέρι του καθῶς ἔτρεχεν. Ἡ προσοχὴ τοῦ Count ἀπεσπάσθη, ὅταν ἐκεῖνος ἐρώτησε τὸν Ruch ἑὰν ἦναι καλὰ, ἐν ὦ ὁ δεύτερος κατέβαινε τὴν σκάλα καὶ κατευθυνόταν πρὸς τὸ ἀμάξι πανικόβλητος. Τότε ὁ Euronymous στάθηκε ξανὰ στὰ πόδια του δείχνοντας πρόθυμος νὰ παραδεχθῆ τὴν ἥττα του. Παρ' ὅλα αὐτά, ἡ ἀναμέτρησι ἐτελείωσεν μὲ τὸ μαχαίρι τοῦ Count καρφωμένο στὸ κρανίο του, ἀφ οὖ ἐκεῖνος ἐπροσπάθησεν νὰ τοῦ ἐπιτεθῆ ξανὰ κλωτσῶντας τον.
 

Αὐτὴ εἶναι ἡ ἐκδοχὴ τῆς ἰστορίας τὴν ὁποίαν ὁ Count κατέθεσεν στὸ δικαστήριο, ἀφ οὖ συνελήφθη. Ὁ δὲ Ruch κατέθεσεν ὅτι ὅλα ἦσαν προσχεδιασμένα καὶ ἐσκόπευαν ἐξ ἀρχῆς νὰ τὸν σκοτώσουν. Ὅπως καὶ νὰ ἔγιναν ὅμως τὰ γεγονότα, ὁ θάνατος τοῦ Euronymous ἦτον ἡ ὁλοκλήρωσι τῆς προσωπικότητός του καὶ σὲ καμμία περίπτωσι δὲν ἦτο τὸ θύμα τὸ ὁποῖο οἱοσδήποτε θυματολάτρης θὰ ἐπιθυμοῦσε νὰ ὑποστηρίξη. Ὄχι... Ἦτο τὸ τέλειο Σατανιστικὸ πρότυπο. Τὰ δὲ λεγόμενά του στὶς συνεντεύξεις του, ὅσο καὶ ἅν φαίνωνται νὰ πηγάζουν ἁπ' τὴν ἀνωριμότητά του καὶ τὴν ἐπιθυμία του νὰ δείξη ὅτι ἦτον ὄντως μισάνθρωπος, σαδιστὴς καὶ ἀκραιφνὴς Σατανιστὴς μὲ μεσαιωνικὲς ἀπόψεις, στὴν πραγματικότητα εἶναι πηγὴ σκέψεως ποὺ βοηθοῦν στὴν ἀνάπτυξι τῶν ἀληθινῶν Σατανιστικῶν ἰδεῶν στὸ θυμικό καὶ στὴν λογική.
 

Οἱ Mayhem ἰσήμερον, δὲν εἶναι τίποτε παραπάνω ἁπὸ τὶς ἤδη ὑπάρχουσες μπάντες Black Metal, μὲ οὑδεμία ἰδιαιτερότητα στοὺς στίχους, τὴν μουσικὴ ἢ τὶς πράξεις τους. Οἱ δὲ ἰδέες τους, περιορίζονται μονάχα πάνω στὴν σκηνή καὶ στὶς συνεντεύξεις τους, ἐν ὦ ἐκμεταλλεύωνται τὸ ὄνομα ποὺ ἐδημιούργησεν ἐξ ὁλοκλήρου ἕνα ἄτομο τὸ ὁποῖο δὲν ὑποστηρίζουν καὶ κατακρίνουν ἄμεσα ὡς «ἀκραῖο».

ΑΓΑΠΑΤΕ ΑΛΛΗΛΟΥΣ

Ἡ σελὶς αὐτὴ δὲν ἀπευθύνεται σὲ οἱονδήποτε δηλώνει Σατανιστής, μηδὲ καὶ σὲ αὐτοὺς ποὺ ἁπλῶς ἐπιθυμοῦν νὰ αὐξήσουν τὶς γνώσεις τους διαβάζοντες γιὰ διάφορα ἰδεολογικὰ μονοπάτια ποὺ φέρουν τὸ ὅνομα "Σατανισμός". Ἡ παρούσα σελὶς ἀπευθύνεται σὲ συγκεκριμένα ἄτομα, τὰ ὁποῖα ἔχουν συγκεκριμένες ἀντιλήψεις ζωῆς, ποὺ ὅμως ἐναντιώνονται σὲ κάθε τους σημεῖο στὶς ἀντιλήψεις τοῦ καριόλικου σημερινοῦ ὄχλου. Δημιουργήθηκε δὲ γιὰ ἀναγνῶστες οἱ ὁποῖοι ζῆσαν καὶ ζοῦν τὸν ἀντικομφορμισμὸ τῶν κοσμοαντιλήψεων καὶ τῆς ἰδεολογίας, μακριὰ ἁπὸ ὀρθότητες ἐν εἴδει κοινωνικῆς ἀποδεκτικότητος καὶ κερδοσκοπίας.

Σκοπὸς τῶν παρόντων γραφομένων, εἶναι ἡ μετάδοσι καὶ ἀποσαφήνισι τῆς ψυχρῆς, σκληρῆς, σκοτεινῆς καὶ ἀπόκοσμης πραγματικότητος τοῦ Σατανισμοῦ, ὅπως πραγματικὰ τὸν ἐθέλη ὁ Μαῦρος Ἄγγελος.

Τὰ ἄρθρα ποὺ γράφονται ἐδῶ ἔχουν (καὶ θὰ ἔχουν) ὡς θέμα τὴν Σατανιστικὴ κοσμοαντίληψι γύρω ἁπὸ διάφορα γεγονότα καὶ καταστάσεις καὶ τὴν κατάθεσι τῶν Σατανιστικῶν ἰδεῶν καὶ Ἠθικῶν Ἀξιῶν. Θὰ γραφτοῦν ἐπίσης καὶ κριτικὲς μουσικῆς, κυρίως Μπλακ Μέταλ, μακριὰ ἁπὸ μοδάτες ἀντιλήψεις καὶ τὰ μαζικῶς ἀρεστὰ μουσικὰ πρότυπα ποὺ ἐδημιουργοῦν τὴν ἐμπορικότητα, καθῶς αὐτὸ ἦναι τὸ κύριο κομμάτι τοῦ Σατανισμοῦ, ὡς Θρησκεία ἀντιανθρωπιστικῶν ἀντιλήψεων. Στὸ κανάλι μου ἠμποροῦν νὰ εὐρεθοῦν ἀρκετὰ μουσικὰ κομμάτια ποὺ ἀπέχουν ἁπὸ τὶς ἀρέσκειες τῶν πολλῶν καὶ μισερῶν ἐχθρῶν ποὺ ὀνομάζονται "ἄνθρωποι".

Οἱ σκοτεινὲς ἐποχὲς τῆς ἀνθρωπότητος εἶναι τὰ κύρια πρότυπα τοῦ Σατανισμοῦ, μὲ βλέψεις νὰ ξεπεράση τὴν ἀπερχόμενη πλέον ἀπολυταρχία τους, φτάνοντας σὲ κάτι ἐξ ἴσου ἀκραῖο, μὰ χωρὶς τὴν ὑποκρισία ἡ ὁποία κάλυπτε μὲ τὰ πέπλα της ὅλες οἱ κυβερνήσεις τῶν ἀπολυταρχικῶν αὐτῶν κοινωνιῶν.

Λόγω τῆς κοινωνικῆς ἀπαραδεκτικότητος τῶν ἰδεῶν τοῦ Σατανισμοῦ, καμμία Σατανιστικὴ ὀργάνωσι δὲν ἐκφράζει μὲ ἀγνὸ καὶ εἰλικρινὴ τρόπο τὴν πραγματικότητα αὐτή. Ὡς ἐκ τούτου, ἡ παρούσα σελὶς δὲν συμπνέει ἰδεολογικῶς καὶ δὲν συμφωνεῖ μὲ τὶς θέσεις καμμίας ἐκ τῶν ὀργανώσεων αὐτῶν ποὺ ἐν εἴδει τυφλῆς ἀνάγκης πελατῶν, ὑποστηρίζουν πολιτικῶς ὀρθὲς ἀπόψεις, τὶς ὁποίες τὰ κορόιδα ποὺ τοὺς ἐπισκέπτονται ἠμποροῦν εὐκόλως νὰ ἀποδεχθοῦν καὶ τιουτοτρόπως νὰ νομίζουν ὅτι ἔγιναν Σατανιστές. Πῶς ἄραγε ἔφτασε ὁ Σατανισμὸς σὲ αὐτὸ τὸ σημεῖο; Σίγουρα δὲν ἔφταιγε γι' αὐτὸ μονάχα ἕνας ἄνθρωπος ὁ ὁποῖος ἔκανε τὸν Σατανισμὸ ἐμπορικὸ καὶ ἔνταξε ἠλίθιες μάζες σὲ ἕνα εἶδος ἀθεΐας μὲ τελετουργίες ἐν ὁνόματι πνευμάτων τοῦ ὑποσυνειδήτου ποὺ ὡνόμασε "Δαίμονες". Τὸ σχέδιο ἧτον ὁ Σατανισμὸς νὰ χειραγωγηθῆ ἁπὸ τὸ σύστημα καὶ νὰ ἐνταχθῆ στὴν γαμημένη ἁπ' αὐτὸ κοινωνία, γενόμενος σὰν αὐτή, ἀκολουθῶντας τὶς ἀντιλήψεις της, ὥστε νὰ πάψη νὰ ἧναι πλέον ἐπικίνδυνος γι' αὐτό. Αὐτὴ ἡ καταραμένη σελίς ὅμως, σπάει οἱαδήποτε ρίζα καὶ ἅν ἔχη θέση τὸ σύστημα καὶ ἡ σημερινὴ κοινωνία γιὰ οἱονδήποτε λόγο.

Ὅταν ὁ δημιουργὸς ἔφτιαξε τὸ ὑλικὸ πεδίο στὸ ὁποῖο κατοικεῖ ὁ ἄνθρωπος κατὰ τὴ διάρκεια τῆς ζωῆς του στὴν πόρνη γῆ, ἔθεσε κάποιους ἀπαράβατους νόμους, τοὺς ὁποίους πρέπει νὰ ἀκολουθοῦν τὰ ὄντα του ὥστε νὰ ἔχουν τὴν ἀσφάλεια καὶ τὴν ἠρεμία τους καὶ ἡ ὕπαρξι νὰ ὑφίσταται μὲ ἀρμονία. Στοὺς νόμους αὐτοὺς συμπεριλαμβάνονται καὶ τὰ κύρια ἔνστικτα τοῦ ἀνθρώπου, τὰ ὁποῖα ἡ κοινωνία προσπαθεῖ ἀπεγνωσμένως νὰ ἀκολουθήση. Αὐτοὶ οἱ νόμοι ὡνομάστηκαν «φύσι», ἐκ τοῦ «φύω» (γεννῶ). Ἡ ἐναντίωσι στὴν φύσι εἶναι τὸ κύριο γνώρισμα τὸ ὁποῖο ὁ Σατανισμὸς θὰ ἔπρεπε νὰ ἔχη σὲ ὅλες του τὶς μορφές, καθῶς ὁ Μαῦρος Ἄγγελος ἧτον ποὺ ἐναντιώθηκε πρῶτος στοὺς νόμους καὶ τὶς ἐντολὲς τοῦ δημιουργοῦ Του καὶ κατ' ἐξοχὴν δημιουργοῦ τοῦ σύμπαντος. Ὅταν πῆρε τὴν θέσι ποὺ Τοῦ ἄξιζε στὸν ὑποχθόνιο θρόνο Του, ἠθέλησε νὰ ἐπαίμβη στὴν δημιουργία ἐκ τῶν ὑστέρων μὲ οἱονδήποτε τρόπο, ὥστε νὰ ἐξασφαλίση τὴν ὑποταγὴ ποὺ ἄξιζε ἐκ μέρους τῶν ἀδύναμων δημιουργημάτων τοῦ ἐχθροῦ Του καὶ γι' αὐτὸ τὸ λόγο ἔριξε τὸ ξόρκι τῆς διχόνοιας καὶ τῆς διαφορετικότητος στὰ νοήμονα ὄντα, ὥστε νὰ ἠμπορῆ εἴτε νὰ τὰ τιμωρῆ γιὰ τὴν βλασφημία τους νὰ μὴν Τοῦ ἀποδίδουν τὴν τιμὴ ποὺ Τοῦ ἀξίζει μὲ τὶς πράξεις καὶ τὴν πίστι τους, εἴτε νὰ τὰ βάζη νὰ ἀλληλοσκοτώνωνται καὶ τιουτοτρόπως νὰ τὰ ὑποτάσση στὴν ἀντιανθρωπιστική Του Θέλησι.

Ὁ Σατανισμὸς δὲν ἔχει σχέσι μὲ τὴν πολιτική, τὴν ὁποία ἐπίσης μισῶ λόγω τῆς ὑποκρισίας, τῆς θυματολατρείας καὶ τῆς ἀνάγκης γιὰ μαζικὴ ἀποδεκτικότητα ποὺ τὴν διακρίνει. Ἀκόμη καὶ ἄτομα ποὺ δηλώνουν ἀντιδημοκράτες (και πολλὲς φορὲς Σατανιστές), κάνουν πολιτικὴ προπαγάνδα παριστάνοντες ὅτι ἀνήκουν στὴν ὁμάδα τῶν θυμάτων ἢ αὐτῶν ποὺ ἔχουν τὸ καλὸ καὶ τὸ δίκαιο τῆς φύσεως μὲ τὸ μέρος τους, ὥστε νὰ προκαλέσουν τὶς μάζες νὰ τοὺς ἀκολουθήσουν μὲ τὸ ἠλίθιο ἔνστικτο ποὺ ἔχουν νὰ τοὺς ἀρέση νὰ ἦναι στὴν ὁμάδα τῶν θυμάτων ποὺ πολεμοῦν γιὰ τὸ καλό. Αὐτὸ φαίνεται ἐξ ἴσου ἀνώριμο καὶ παιδιαρίστικο μὲ τὸ μῖσος, τὴν ἐναντίωσι καὶ τὸ κακὸ ποὺ διακρίνει τὸν Σατανισμό, στὴν πραγματικότητα ὅμως δὲν εἶναι. Πρόκειται γιὰ τὸν ριζοσπαστισμὸ ποὺ ὁμοιάζει μὲ ἀνωριμότητα καὶ παιδικὴ ἐπαναστατικότητα στοὺς ὀφθαλμοὺς τοῦ ὄχλου. Ὁ Σατανισμὸς δὲν εἶναι πολιτικὴ ὅμως γιὰ νὰ παρουσιάζη ὡς καλὸ καὶ ὡραῖο τὸ κήρυγμά του μὲ παραμυθένιες προθέσεις πολεμικότητος γιὰ τὴν σωτηρία τῶν πολλῶν. Τὰ ἄτομα ποὺ αὐτοαποκαλοῦνται "Σατανιστές" καὶ βάζουν πολιτικὲς ἀπόψεις ὅπως ἦναι ἡ φυλὴ πάνω ἁπ' τὴν Θρησκεία καὶ τὴν Λατρεία πρὸς τὸν Διάβολο, εἶναι ἁπλῶς χαμένα μέσα στὴν ἐπαναστατικότητα. Οἱ δὲ θεοί τους, ἔχουν ἀπειροελάχιστη σχέσι μὲ τὸν Σατανᾶ, καθῶς δὲν ἦναι κάτι παραπάνω ἁπὸ θεοὺς ἀρχαίων (κυρίως βορειοευρωπαϊκῶν) θρησκειῶν, μὲ ὅττι ἐκεῖνοι ἀντιπροσώπευαν. Δὲν ἔγιναν Σατανᾶδες αὐτοὶ οἱ θεοί. Μονάχα ὡνομάστηκαν ἔτσι ἁπὸ τὴν ἐκκλησία, μαζὺ μὲ ὁτιδήποτε ἄλλο πήγαινε ἐνάντια στὸ κήρυγμά της διὰ οἱουδήποτε τρόπου. Ὁ Μαῦρος Ἄγγελος ἐνεμφανίσθη καὶ σὲ ἄλλες θρησκείες, μὲ ἄλλα ὁνόματα καὶ ἄλλες μορφές, μὰ ποτὲ οἱ μαζικῶς ἀποδεκτοὶ θεοὶ ποὺ ἐπιθυμοῦσαν τὸ καλό, τὸ δίκαιο καὶ τὴν εὐημερία τῆς κοινωνίας δὲν ἦσαν σύμμαχοι Αὐτοῦ. Ὁ Σατανᾶς ἧτον, εἶναι καὶ θὰ ἦναι ὁ Ἐχθρὸς τῶν πάντων, μέχρι νὰ κυριαρχήση τυραννικῶς. Μέχρι νὰ ἐκθρονίση τὸν σαπισμένο του ἐχθρὸ, πετῶντας τον στὴν Ἀβυσσικὴ λίμνη βασανιστηρίων ὅπου θὰ ἦναι φυλακισμένος παντοτινά. Οἱ «Ἀριοσατανιστές» νὰ πᾶνε νὰ κρεμαστοῦν ἐν ὦ θὰ τοὺς γαμᾶνε τὴν στρεφόμενη πρὸς τὸν οὐρανὸ κρανιότρυπα τὰ κοράκια ποὺ θὰ τοὺς τρῶνε τὰ ἀνοιγμένα μάτια. Δὲν εἶναι τίποτε παραπάνω ἁπὸ γερμανόφιλοι παγανιστὲς μὲ πολιτικὴ σκοπιμότητα, ποὺ αὐτοαποκαλοῦνται Σατανιστὲς χωρὶς λόγο.

Ἡ εἰκόνα στὴν ἀρχὴ τῆς ἀναρτήσεως, ἀπεικονίζει τὸν Ἄνομο Ἄγγελο Ἀποστάτη καὶ ἠμπορεῖ νὰ χρησιμοποιηθῆ ὡς σύμβολο τῆς μοναχικῆς ἀποστασιοποιήσεως ἁπὸ τὴν κοινωνία, αὐτὸ δῆλα δὴ ποὺ στὴν πραγματικότητα ἀντιπροσωπεύει ὁ Σατανισμός.