Παρασκευή 26 Αυγούστου 2011

ΝΕΚΡΟΣΤΟΛΙΣΤΗ ΝΥΧΤΙΑ

Πανούκλας οὐρλιαχτὸ
σαπίλα πλημμυρίζει
τὸν ἀέρα τῆς νυχτιᾶς
ἐν ὦ καίη καὶ σφυρίζη

μοιρολογοῦν οἱ ἄγγελοι
στῆς φωτιᾶς το χάδι
καὶ κλαῖνε γοερὰ
στὶς σήραγγες τοῦ Ἄδη

κόκκινο ποτάμι 
στὸν οὐρανὸ φεγγοβολεῖ
καθρεφτίζων ὠκεανὸς
στοῦ σκότους τὴν αὐλὴ

νεκρόσυλα σκουλήκια
στὰ μαχαίρια ξενυχτοῦν
στὸ αἷμα κολυμπᾶνε
καὶ τὶς χολὲς ρουφοῦν




λαβύρινθος μαγείας
σατανικότητος ὀργὴ
ἔντερα χυμένα
ποὺ σαπίζουνε στὴ γῆ

παλλόμενες καρδιὲς
τὸ ποτάμι παρασέρνει
στὴν ἤττα τυλιγμένες
καὶ στὴν αἰδὼ ποὺ φέρνει

στὴν παγωμένη θάλασσα
τοῦ μαύρου μελανιοῦ
στάζει κόκκινη βρωχὴ
ἁπ' τὶς βρύσες τ' οὐρανοῦ

τὰ νεῦρα τρέμουν συνεχῶς
καὶ δίχως διακοπὴ
φλέβες πάλλονται ἀργὰ
μέσα στὴν σιωπὴ

καὶ πέφτουν τὰ κεφάλια
κατρακυλοῦν στὴν ἐσοχὴ
ἐν ὦ στάζουνε μεδούλια
σὰν νά 'τανε βροχὴ

μὲ λόγχη ματωμένη
ὄρθια σπαθιὰ
σκεπάζουν τὸ φεγγάρι
καὶ φωτίζουν τὴν νυχτιὰ

τῆς Κολάσεως στρατὸς
ποὺ τὸ χῶμα σκίζει
καὶ προελαύνει σιγανὰ
ψάλλει, ψιθυρίζει

κ' ἡ ψαλμωδία ἀντηχεῖ
στῆς φωτιᾶς τὴν σκόνη
στὸ αἶμα ξεγλιστρᾶ
καὶ καρδιὲς παγώνει

καὶ τὰ κεριὰ τῆς τελετῆς
σβήνουν σταχτερὰ
τὰ ἅγιασε τὸ αἶμα
καὶ τὸ κλάμα ἁπ' τὰ μωρὰ

δρόμο μεσ' στὴν φλόγα
δαίμονες Τοῦ ἀνοίγουν
καὶ ὅταν σβήση ἡ νυχτιὰ
γιὰ τὴν Κόλασι θὰ φύγουν

Δευτέρα 22 Αυγούστου 2011

Η ΓΝΩΣΙ ΤΩΝ ΑΡΙΣΤΩΝ


Ὁ Ἀποκρυφισμός, ἤτοι ἡ συνεύρεσι τοῦ ἀνθρώπου μὲ τὶς ἀνώτερες ἐσωτερικὲς καὶ ἐξωτερικὲς δυνάμεις ἐν εἴδει ἀνάγκης ὑπερβάσεως τῆς ἀνθρώπινης ὑποστάσεώς του καὶ τῶν φυσικῶν νόμων τῆς ὕλης μέσω ἐκεινῶν, εἶναι ἔνα ἀδιάσπαστο σκέλος τοῦ Σατανιστικοῦ Δρόμου, συμπεριλαμβανομένων καὶ τῶν πιὸ κατακριτέων ἐλευθεριακῶν καὶ ἄνομων ἐκφάνσεών του. Ἡ μαγεία ὑπάρχει καὶ εἶναι ἡ ἰκανότητα νὰ ἀλλάζουν τὰ μελλούμενα διὰ τῆς δυνάμεως τῆς θελήσεως τοῦ μάγου ἐφ ὅσον αὐτὴ συμπνέη μὲ τὴν θέλησι τῶν ἐξωκοσμικῶν ὀντοτήτων τῶν ὁποίων ἡ συνεργασία εἶναι ἀπαραίτητη. Ὅλοι οἱ μάγοι δὲν εἶναι Σατανιστές, ὅλοι οἱ Σατανιστὲς ὅμως εἶναι μάγοι, ἀσχέτως τῶν νεοτερίστικων, ὑλιστικῶν ἀθεϊστικῶν θεωριῶν ποὺ κυκλοφοροῦν πλέον στὸν ὑποτιθέμενο χῶρο τοῦ "Σατανισμοῦ". Ἡ επιστήμη τὴν ἀπορρίπτει δὶ ὅτι δὲν δύναται νὰ τὴν ἐξηγήση. Ἡ ἐπιστήμη ὅμως, μόνο παρακμή, ἀνηθικότητα, ἀμφισβήτησι, ἀδυναμία καὶ παθητικότητα ἔχει ἐπιφέρει σὲ ὅσες σιχαμένες κοινωνίες ἐκυριάρχησε, γι' αὐτὸ καὶ ἡ ὕπαρξί της ἀποτελεῖ ἐχθρὸ τοῦ Σατανισμοῦ καὶ τῆς Διαβολιστικῆς κοινωνίας καὶ ἡ γνώμη της σὲ οἰοδήποτε θέμα, περιττή καὶ ἄχρηστη. Ἡ δὲ χρήσι της πρέπει νὰ περιορίζεται μονάχα στὴν δημιουργία ὄπλων, κυρίως μαζικῆς καταστροφῆς, ὥστε νὰ ἦναι ἐπιτυχέστερες οἱ ὅποιες κατακτήσεις.

Ὁ ὄχλος, ἤτοι ἡ ἀστικὴ τάξι, ὑπάρχει γιὰ νὰ ὑπηρετῆ ἀνώτερες ἁπ' αὐτὴν κοσμικὲς καὶ ἐξωκοσμικὲς δυνάμεις, δήλα δῆ τὴν ἐλὶτ Ἀρίστων ποὺ ἔχει τὴν ὑποχρέωσι νὰ τῆς κάνη τὴν ὑπέρτατη τιμὴ νὰ τὴν καθοδηγῆ διὰ οἱουδήποτε τρόπου πρὸς τὴν ἐκτέλεσι τοῦ θελήματος τῶν προαναφερθέντων ἀνωτέρων ἁπ' αὐτὴν δυνάμεων... τοὺς Θεούς. Οἱ Ἄριστοι, ὑπηρετοῦν τὴν θέλησι τοῦ Θεοῦ μέσω τῶν προσωπικῶν τους μαχῶν, μὰ κυρίως μέσω τῆς καθοδηγήσεως τοῦ πλήθους μὲ τὴν προϋπόθεσι ὅτι αὐτὸ πράττει ἄνευ σκέψεως, γιατὶ οἱαδήποτε σκέψι ἐπάνω στοὺς νόμους καὶ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ, θὰ ἦναι λανθασμένη καὶ ἐνδεχομένως θὰ πηγάζη ἁπὸ τὴν προσπάθεια τῆς ὕλης νὰ κυριαρχήση ἔναντι τῆς ψυχῆς, συνεπῶς μπορεῖ νὰ δημιουργήση μονάχα ἀνηθικότητα, ἐναντίωσι στὴν Ἀγιότητα καὶ Ἀριστότητα καὶ ἀμαρτία.

Ἡ κατανόησι τῆς ἀμαρτίας ἀποτελεῖ τὸ ἐμπόδιο τοῦ κακοῦ ἐαυτοῦ τῆς ἔκαστης ὑπάρξεως, νὰ κυριαρχήση ἔναντι τοῦ καλοῦ. Ὁ μὲν καλὸς ἐαυτὸς ὑπηρετεῖ τὴν θέλησι τοῦ Κυρίου καὶ ἐπιθυμεῖ μονάχα τὴν εὐχαρίστησί Του μέσω τῆς ὁποίας πρέπει νὰ εὐχαριστιέται καὶ ὁ ἴδιος καὶ ὁ δὲ κακὸς ὑπηρετεῖ τὶς ὑλικὲς ψευδαισθήσεις ποὺ δημιουργοῦν ψυχικὴ κατάπτωσι καὶ ντροπὴ. Στιγμιαίες ὑπάνθρωπες ἠδονές, ἔναντι αἰώνιας Ἀγιότητος, ἐκτελέσεως τοῦ Θεϊκοῦ Θελήματος καὶ ἰκανοποιήσεως τῶν ἀνωτέρων πεδίων τοῦ ἐσωτερικοῦ κόσμου.

Τιουτοτρόπως, ἀκόμη καὶ μία κατώτερη ὕπαρξι ποὺ ζεῖ μονάχα γιὰ νὰ ἄρχεται καὶ δὲν νοεῖται νὰ ἀσχολῆται μὲ γνωστικιστικὲς πρακτικές, καθῶς ἡ γνώσι ἀνήκει μονάχα στοὺς καθοδηγητὲς καὶ ὄχι στοὺς ἀκολούθους, μπορεῖ νὰ σωθῆ καὶ νὰ φτάση στὴν προσωπικὴ καθαρότητα καὶ ἐνδεχομένως καὶ Ἀγιότητα, ποὺ ξεκινᾶ καὶ τελειώνει εἴτε στὴν σκουριασμένη ἁπὸ τυλιγμένα σπλάχνα αἰχμὴ τοῦ μαχαιριοῦ, εἴτε στὸν καπνὸ τοῦ καυτοῦ ὄπλου.

ΟΤΑΝ ΚΥΤΤΑΣ ΕΝΤΟΣ ΤΗΣ ΑΒΥΣΣΟΥ ΚΑΙ Η ΑΒΥΣΣΟΣ ΚΥΤΤΑ ΕΝΤΟΣ ΣΟΥ


Σάββατο 13 Αυγούστου 2011

ΑΓΑΠΑΤΕ ΑΛΛΗΛΟΥΣ

Ὁ σκοτεινὸς δρόμος τοῦ Σατανισμοῦ, περιβάλλεται ἁπὸ μοναχικότητα καὶ κοινωνικὴ ἀποστασιοποίησι, καθῶς ἀγκαλιάζει ἰδέες κοινωνικὰ κατακριτέες καὶ καταδιωκόμενες ἁπὸ κανόνες, ποὺ ἡ ἴδια ἡ πόρνη ἀνθρώπινη κοινωνία θέσπισε γιὰ νὰ ἐξασφαλίση τὴν ἀσφάλεια, τὴν ὀμαλότητα καὶ τὴν ἀποδεκτικότητα τοῦ ἔκαστου ὑπάρχοντος συστήματος. Σήμερον, το ἐδρεῦον σύστημα ἐξυπηρετεῖ ἐξ ὁλοκλήρου τὰ ζωώδη καὶ φυσικὰ ἔνστικτα τοῦ ἀνθρώπου, ὄν δημιουργημένο καὶ διοικούμενο ἁπὸ ἔναν λαὸ ποὺ ἐγνώριζε καλλίτερα ἁπὸ κάθε ἅλλον πῶς νὰ ἐκμεταλλευθῆ τὴν ἀδυναμία τοῦ κόσμου λόγω τῆς διάχυτης δικιᾶς του ἀδυναμίας καὶ συνεπῶς ἀποτελεῖ μία κατάρα καὶ ἔναν ἀδιαμφισβήτητο καὶ ἀπροσπέραστο ἐχθρὸ γιὰ τὴν ἐπαναστατικὴ ἠθικὴ ἐνὸς ἀληθινοῦ Σατανιστοῦ, ἡ ὁποία εἶναι αὐτὸ ποὺ καταδιώκει περισσώτερο.

Ὁ ὄχλος, ἤτοι ὁ "πάνσοφος λαός", ἀνίκανος νὰ ἀντισταθῆ στὴν δημαγωγία καὶ στὴν χειραγώγησι ἐκ μέρους τῶν ἐξουσιαστῶν, εἶναι δημιουργημένος γιὰ νὰ ὑπηρετῆ καὶ γι' αὐτὸ ἀξίζει μῖσος ὅταν ἀντιστέκεται στὸ Θεῖο Ἔργον τοῦ Σατανᾶ καὶ βίαιη ἐπιβολὴ τῶν νόμων Του. Μία χρυσὴ ἀλυσίδα εἶναι ἀρκετὴ γιὰ νὰ κρατήση δεμένη τὴν μάζα, γιατὶ εἶναι ἄχρηστη καὶ ἄχρηστη θὰ παραμείνη μέχρι νὰ τὴν κυβερνήσουν καὶ νὰ τῆς ἐπιβάλλουν τὴν Ἀγιότητα, Εὐγένεια καὶ Ἀγαθότητα, οἱ Ἄριστοι, ἤτοι οἱ ἀκολουθῶντες ἠθελημένα τὸν Νόμο Αὐτοῦ. Ὡς ἐκ τούτου, ἡ μόρφωσι καὶ ἡ σκέψι συνιστᾶται μονάχα σὲ αὐτοὺς καὶ δὲν ἀναγνωρίζεται ὡς δικαίωμα στοὺς κρίκους τῆς ἀδιάσπαστης ἀλυσίδος ποὺ λέγεται μάζα, γιατὶ ἡ σκέψι καὶ ἡ μόρφωσι δημιουργοῦν ἀμφισβήτησι καὶ ἄρνησι τοῦ ὄχλου νὰ σκύψη τὸ γαμημένο κεφάλι του στοὺς ἐν λόγω Ἀρίστους, ποὺ τοῦ κάνουν τὴν τιμὴ νὰ τοῦ ἐπιβάλλουν τὸν Ἐθνικιστικὸ καὶ Θρησκευτικὸ Σκοταδισμὸ, ὅπως ὀρίζει ὁ Θεός.

Αὐτὸ βεβαίως, συμβαίνει σὲ μία σωστὴ μὰ ὀνειρικὴ καὶ ὀραματικὴ κοινωνία ποὺ ἀπέχει πολὺ ἁπ' τὴν σημερινή, καθῶς στὴν σημερινὴ δὲν κυβερνοῦν οἱ Ἄριστοι... ὅπως κατὰ συνέπεια ἀπέχει καὶ ἡ ἔλευσι τοῦ Ἀντιχρίστου ἐν τῶ κόσμω τούτω, ἀσχέτως μὲ τὸ τὶ διαλαλοῦν οἱ χριστιανοὶ προκειμένου νὰ κρατήσουν τὰ γαμημένα τους πρόβατα στὸ μαντρί. Αὐτὰ ὅμως, στρέφουν πλέον τὸ κεφάλι τους πρὸς ἅλλο πεζοδρόμιο τοῦ ἰδίου μονοπατιοῦ, ἤτοι τὴν ἀθεΐα ποὺ ἐξυπηρετεῖ τὰ ζωώδη αὐτὰ ἔνστικτά τους, ἄνευ ἐνδεχομένων ἠθικῶν ἐνοχῶν καὶ θεολογικῆς προεκτάσεως.

Ἡ εὐτυχία πηγάζει μονάχα ἁπὸ τὴν ἐξόντωσι τῶν ἐμποδίων καὶ τὴν καταστροφὴ τοῦ ἀνίερου. Μονάχα αὐτὸς εἶναι ο σκοπὸς τοῦ Σατανιστοῦ, γιατὶ αὐτὸ θέλησε ὁ Θεὸς καὶ γιατὶ αὐτὸς εἶναι ὁ μόνος τρόπος γιὰ τὴν δημιουργία τῆς τέλειας κοινωνίας ποὺ θὰ Τὸν προσκυνᾶ. Ὁ τρόπος διὰ τοῦ ὁποίου θὰ ἐπιτευχθῆ αὐτό, εἶναι κάτι τὸ ἀσήμαντο καὶ δευτερεῦον. Ἡ τιμιότητα καὶ ἡ ἀνδρεία εἶναι ἐπίσης δευτερεύουσες ἀξίες, ἐφ ὅσον ὑπάρχη ἀγαθότητα, ἤτοι πίστι σὲ ὅλους τοὺς νόμους τοῦ Σατανᾶ καὶ στὸν σκοπὸ τοῦ Σατανισμοῦ, τουτέστιν ἡ ἐδραίωσι τῶν νόμων αὐτῶν μέσω οἰουδήποτε τρόπου.

Ὁ Σατανισμὸς ἀποσκοπεῖ στὸν ἐξαγνισμὸ, ἤτοι τὴν δαιμονοποίησι τοῦ ἐαυτοῦ καὶ ἐν συνεχεία τῆς κοινωνίας ποὺ ὁ Κύριος ἔχει διαλέξει γι' αὐτόν, μέσω τῆς ἐπιβολῆς καὶ τοῦ φόβου. Οἰαδήποτε ἄρνησι σημαίνει καὶ ἰκανοποίησι τῶν Σαδιστικῶν συναισθημάτων τοῦ Σατανιστοῦ, γιατὶ μονάχα ἡ καταστροφὴ τῶν ἀδυνάτων καὶ τῶν ἀρνητῶν Του, ποὺ σαπίζουν τὴν κοινωνία ἐκ τῶν ἔσω, μπορεῖ να φέρη ἀληθινὴ ἀγιοποίησι.

Ἡ Ἑλλάνια Φυλή (ἐκ τοῦ Φύω - Γεννῶ), εἶναι μία ἐκ τῶν ὑπέρτατων ἀξιῶν καὶ γόνος τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος καὶ τὴν προίκισε μὲ εὐγενές, ἄγριο καὶ δολοφονικὸ αἵμα, γιὰ νὰ κυριαρχήση ἔναντι τῶν ὑπολοίπων. Στὴν πορεία ὅμως ἔχασε τὸν δρόμο της καὶ ἐλυσμόνησε τὸ αἵμα τοῦ Σατανᾶ ποὺ κυλᾶ ἐντός της καὶ Ἐκεῖνος τὴν ἐκαταράσθη νὰ χάση τὴν φυλετική της ταυτότητα καὶ ἀνωτερότητα, μέχρι ἐκείνη νὰ γυρίση πίσω στὴν ἠθικὴ μοχθηρία ποὺ Αὐτὸς προστάζει καὶ μέσω τῆς ἐπιβολῆς καὶ τῆς μισανθρωπίας Του, νὰ κυριαρχήση τυραννικῶς ὑπηρετῶντας Τον.

Ἡ ἀληθινὴ σεμνότητα καὶ ταπεινότητα στὴν ἐμφάνισι καὶ στὴν συμπεριφορὰ τῶν γυναικῶν, εἶναι ἡ μόνη ἠθικὴ ποὺ ἠμπορεῖ νὰ κάνη μία γυναίκα ἀξιοσέβαστη, καθῶς ἡ ἀδυναμία τοῦ αἰδοίου (ἐκ τῆς αἰδοῦς), μπορεῖ νὰ ἐπιφέρη μονάχα ντροπὴ στὴν κοινωνία, ἑὰν μὲ οἱονδήποτε τρόπο ἐπιδειχθῆ καὶ ἐκ τοῦ περιορισμοῦ αὐτῆς τῆς ντροπῆς διαφαίνεται καὶ ἡ δύναμι τῶν ἀνδρῶν, καθῶς οἱ γυναίκες εἶναι ἀνάξιες νὰ κάνουν ἐπιλογὲς λόγω τῆς τυφλότητος ποὺ ἐδημιουργεῖ ἡ ἀδυναμία τους, ὡς ἐκ τούτου γιὰ τὶς πράξεις τους εὐθύνονται μονάχα οἱ ἄρρενες (Ἄρ-ρεν, Ἄρ-ειος, Ἀρ-ιστότητα, Ἀρ-ετή, Ἄρ-τιος, Ἄρ-ης) συγγενεῖς ἤ σύζηγοί τους.

Μονάχα τὸ αἵμα κατευνάζει τὸ τυφλὸ μῖσος τῶν Δαιμόνων, συνεπῶς ἡ μεγαλύτερη καλλιτεχνεία εἶναι ἡ χρήσι τῶν φονικῶν σπαθιῶν τοῦ θανάτου ποὺ ἐπιφέρουν τὸν ἐξαγνισμὸ καὶ διαδίδουν τὴν σαδιστικὴ ἐπιβολὴ τῶν νόμων καὶ τῆς jεραρχίας Του καὶ σὲ ἅλλα, κατώτερα ἔθνη.

Οἰουδήποτε εἴδους συμπόνοια, θυματολατρεία καὶ ταύτισι μὲ τὰ σφαγμένα ἀνουσιουργήματα, ἀποτελεῖ ἀμαρτία καὶ πρέπει νὰ ξεριζωθῆ βίαια ἁπὸ τὸν ἐαυτὸ καὶ τὴν κοινωνία του. Ἡ δὲ Ἀριστότητα πλέον μετριέται βάσει τοῦ ὕψους τῆς κορυφῆς τῆς πυραμίδος γδαρμένων κρανίων στὴν ὁποία καθεῖς στέκει καὶ θωρεῖ τὸν κόσμο. Ἀριστότητα εἶναι ἡ λύπη καὶ ὁ βασανιστικὸς θάνατος τοῦ ἐχθροῦ.

Τετάρτη 3 Αυγούστου 2011

ΣΕΛΗΝΙΑΣΜΟΣ

Στὸ μάρμαρο τοῦ τάφου
στῆς Σελήνης τὴν ματιὰ
δάκρυα ἀγγέλων
ποτίζουν τὴν νυχτιὰ

ὅττι εἶναι νεκρὸ
νὰ πεθάνη δὲν μπορεῖ
βασανιστήρια στυγνὰ
στὴν Κόλασι θὰ βρεῖ

μάτια ἐρπετικὰ
τὰ χώματα φωτίζουν
κ' ἀγγέλοι στὴ φωτιὰ
κλαῖνε καὶ τσυρίζουν



εἰκόνες στὶς εἰκόνες
καὶ φωτιὰ μέσα σ' αὐτὲς
βιάζουνε τὴν Γῆ
οἱ ἀκτίνες οἱ καυτὲς

κάψιμο ματιῶν
αἵμα κ' οὐρλιαχτὰ
ἀλαλαγμοὶ σπαρταριστοὶ
καὶ κρανία ἀνοιχτὰ

ψαλμωδία θανατίλας
στὴν νύχτα ἀντηχεῖ
καὶ στὸν τρόμο ντύνει
τὴν ἀνίερη ψυχὴ

τὰ κοράκια τραγουδοῦν
τῆς σελήνης τὴν ὠδὴ
γιὰ σαπίλα πεινασμένα
βλάσφημα ἀναιδοὶ

τῆς λαγνείας οἱ ἀγροὶ
ποὺ τ' ἀνθρωπάρια χορεύουν
τὶς ἀρτηρίες τους χυμένες
παλλόμενες σωρεύουν